Το τέλος των μύθων

Κακό που βρήκε το κυβερνών κόμμα... Όπως μαθαίνουμε από το χθεσινό ΒΗΜΑ (Κοσμάς Βίδος), χάνει ένα καθιερωμένο εμβληματικό άσμα του. Παραθέτω:

‘Tι πλήγμα αυτό που δέχτηκε στα καλά καθούμενα ο ήλιος του ΠαΣοΚ, o οποίος έμεινε χωρίς μουσική υπόκρουση! Βγήκε, βλέπετε, η κόρη του Μάνου Λοΐζου Μυρσίνη και απαγόρευσε στο κυβερνών κόμμα να χρησιμοποιεί στις συγκεντρώσεις του το τραγούδι του πατέρα της «Καλημέρα ήλιε», επισημαίνοντας: «Το τραγούδι αυτό καλημερίζει τον Ήλιο, την ελπίδα, την αλληλεγγύη και την προσμονή ενός ολόκληρου λαού για δημοκρατία και ελευθερία. Εσείς όμως είστε υπεύθυνοι για την πιο βαθιά, πνευματική, αξιακή, ηθική και πολιτισμική, καταχνιά που θα μπορούσε να έχει ποτέ αυτός ο τόπος». Τους τα είχε μαζεμένα...
Κατόπιν τούτου προτείνω στους «πράσινους» να αντικαταστήσουν το απαγορευμένο άσμα με το τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου «Tου ήλιου σβήστηκε το φως», το οποίο στην παρούσα κατάσταση είναι ό,τι πιο ταιριαστό και για τον τόπο και για την πολιτική ζωή του... Για όλους μας.’

Όλοι οι μύθοι έχουν το τέλος τους. Έτσι ήρθε και η ώρα του ‘πράσινου ήλιου’. Δεν γνωρίζω τη Μυρσίνη, αλλά μπράβο της. Εναλλακτικές προτάσεις, αντί γι’ αυτήν του Κοσμά Βίδου: «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι» ή «Μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά».