Πώς τα καταφέρνουν τα ‘προοδευτικά’ Μέσα (ελληνικά και ξένα) και θυμούνται, χρονιάρες μέρες, όλους τους επώνυμους αρνησίθεους του πλανήτη, από τον Richard Dawkins και τον Christopher Hitchens μέχρι την ημέτερη Μ. Ρεπούση, που επιχειρηματολογούν και κόπτονται για να αποδείξουν ότι Αυτός που δεν πιστεύουν όντως δεν υπάρχει, ελπίζοντας με τον τρόπο αυτό να σοκάρουν τους ‘απέναντι’. Γιατί δεν αρκούνται στο να χαίρονται την ‘πίστη’ τους, όπως χαιρόμαστε κι εμείς τη δική μας;
Κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο γνωστή παρουσίαση που δείχνει τα μεγέθη του μακροκόσμου και του μικροκόσμου σε δυνάμεις του 10, αρχίζοντας από 1 εκατοστό και φθάνοντας σε αριθμούς ιλιγγιώδεις, προς τα πάνω και προς τα κάτω. Η θέαση του σύμπαντος (είτε στον μακρόκοσμο είτε στον μικρόκοσμο) δημιουργεί δέος για τη μικρότητα του ανθρώπου. Και όμως, γι’ αυτήν ακριβώς τη μικρότητα έγινε πριν 2000 χρόνια μια Γέννηση, που τη γιορτάζουμε ξανά τις μέρες αυτές. Για καθέναν από εμάς τους ανθρώπους της Γης, και για κανέναν άλλο πλανήτη, γαλαξία, ζωντανό οργανισμό, υποατομικό σωματίδιο ή κβάντο. Κι αυτό πρέπει να μας δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερο δέος.
1 σχόλιο:
Η μικρότητα αυτή που αναφέρεις Αντώνη, είναι χαρακτηριστική του κάθε ηλίθιου που ενώ δεν γνωρίζει τίποτα ή - κατά κύριο λόγο - είναι ημιμαθής προσπαθεί με κάθε μέσο να επιβάλει τη στρεβλή εικόνα που έχει για τον κόσμο και στους άλλους ανθρώπους.
Τι να κάνουμε; Είμαστε αναγκασμένοι να τους ανεχόμαστε.
Ειδικά για τα ΜΜΕ, ισχύει αυτό που προσπαθούσε για χρόνια να μου μάθει ο πατέρας μου: "Όποιος μιλάει πολύ, αναπόφευκτα θα πει και πολλές ανοησίες"!
Δημοσίευση σχολίου