Άγγελος κακών

Ομολογώ ότι λυπούμαι τον (εκάστοτε) διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Κανένας δεν ακούει ευχάριστα τα πορίσματα και τις εκθέσεις που ως εκ της θέσεώς του είναι υποχρεωμένος να καταρτίζει. Είναι--ας πούμε--αυτός που κρατάει το κεντρικό ‘βαλάντιο’, που ξέρει (καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο) πόσα έχουμε και πόσα χρωστάμε ως κράτος ανά πάσα στιγμή. Και είναι αναγκασμένος να εκθέτει πραγματικά στοιχεία και όχι να χαϊδεύει τα αυτιά των πολιτών. Όσο μεγαλύτερη η απόκλιση ανάμεσα στα δικά του μεγέθη και τους σχεδιασμούς, τις υποσχέσεις και τα ταξίματα των πολιτικών, τόσο μεγαλύτερη η δυσαρέσκεια που προκαλεί. Συνήθως η εύκολη απάντηση είναι να τον βάζουν στο στόχαστρο είτε οι κυβερνώντες (διότι λέει την αλήθεια που εκείνοι δεν πολυσυμπαθούν) είτε οι πολίτες (διότι τους κομίζει μαύρα μαντάτα). Ωστόσο, με το να πετροβολάς αυτόν που σου αναγγέλλει την χρεοκοπία δεν γλιτώνεις από τις συνέπειές της. Στην αρχαία τραγωδία ο Οιδίποδας οργισμένος κατηγορεί τον μάντη ότι είναι "τυφλός τα τ' ώτα τον τε νουν τα τ' όμματα". Μόνο που στο τέλος βγάζει ο ίδιος τα μάτια του. Όταν είναι πλέον αργά.