'Γλαύκα εις Αθήνας'

Προφανώς δεν έχουμε μονοπώλιο στις ‘έξυπνες’ ενέργειες στην Ελλάδα. Διαβάζω στη σημερινή Guardian ότι ένα μικρό ατμοκίνητο τραίνο που εξυπηρετεί τουριστικές κυρίως ανάγκες στην πόλη Merthyr Tydfil της Νότιας Ουαλίας δεν χρησιμοποιεί κάρβουνο από το τοπικό ορυχείο (απόσταση 3 μίλια), αλλά το εισάγει από τη Σιβηρία (απόσταση 3000 μίλια). Κι αυτό, διότι υπάρχει κανονισμός που δεν επιτρέπει τη μεταφορά του κάρβουνου με φορτηγά, παρά μόνο με τραίνα, και δεν υπάρχει ‘βολική’ γραμμή για να πηγαίνει το κάρβουνο ως το σημείο όπου λειτουργεί η ατμομηχανή! Αυτά σε μια χώρα που κάποτε είχε το πιο ονομαστό κάρβουνο στον κόσμο, σε σημείο που η αγγλική έκφραση ‘φέρνει κάρβουνο στο Κάρντιφ’ να ισοδυναμεί με τη δική μας ‘κομίζει γλαύκα εις Αθήνας’.
Ας σημειώσω επί τη ευκαιρία ότι η ονομασία της πόλης Merthyr Tydfil σημαίνει ‘Μάρτυς Tydfil’. Η Tydfil ήταν τοπική πριγκίπισα, που σκοτώθηκε από τους βάρβαρους Πίκτες σε μια εισβολή τους στην Ουαλία τον 5ο μ.Χ. αιώνα, στο χώρο της τοπικής εκκλησίας, και αργότερα αγιοποιήθηκε. Μάλιστα ο μακαριστός Ουαλός ιερομόναχος π. Βαρνάβας (από τον οποίο έμαθα τα παραπάνω) διατηρούσε εκεί ένα μικρό μετόχι με παρεκκλήσι αφιερωμένο στη μάρτυρα (που αγίασε στην προ του Σχίσματος περίοδο).