Δυο ‘τεχνολογικές’ ειδήσεις είδαν το φως προχθές. Η μία: θύμα κυβερνοεπίθεσης από χάκερς έπεσε το Εθνικό Κτηματολόγιο. Δεν γνωρίζω τις συνέπειες, αλλά το γεγονός έχει από μόνο του τη σημασία του. Η άλλη: λόγω προβλήματος στο λειτουργικό σύστημα Windows κατέρρευσαν τα υπολογιστικά συστήματα τραπεζών, αεροδρομίων, ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, σούπερ μάρκετ και άλλων επιχειρήσεων σε διάφορα μέρη του κόσμου, από την Αυστραλία και την Ιαπωνία ως τη Βρετανία και την Αμερική. Ως τώρα η ζημιά δεν έχει ακόμη πλήρως αποκατασταθεί.
Για να μη παρεξηγηθώ: Δεν είμαι τεχνοφοβικός. Χρησιμοποιώ υπολογιστές από την εποχή των Windows 3.0 (το 1990) και ασχολούμαι με το διαδίκτυο πρακτικά από την γέννησή του. Υποβάλλω φορολογική δήλωση και πληρώνω εφορία, ασφάλιση και κάθε είδους λογαριασμούς από την άνεση του γραφείου μου, ό,τι ώρα θέλω. Κάνω διαδικτυακά μαθήματα και εξετάσεις. Επικοινωνώ με φίλους ανά την υδρόγειο, ανταλλάσσουμε αρχεία και δημοσιεύω κείμενα και εικόνες με μερικά κλικ. Διαβάζω βιβλία (πολλά απ’ αυτά σε παλιές και δυσεύρετες εκδόσεις) και περιοδικά, βλέπω ταινίες και ντοκυμαντέρ από κάθε γωνιά της γης, βρίσκω πληροφορίες για οποιοδήποτε θέμα σε δευτερόλεπτα. Όλα αυτά είναι θετικά και ευπρόσδεκτα, και δύσκολα θα μπορούσα να φαντασθώ μια επιστροφή στην προ-υπολογιστική εποχή.
Ωστόσο, τα συστήματα αυτά δεν παύουν να είναι ευάλωτα σε κακόβουλες προσβολές, ακόμη και από έξυπνους και φιλόδοξους ερασιτέχνες, και βέβαια από πολύ επιτήδειους κακοποιούς. Η πείρα δείχνει ότι κανένα ψηφιακό σύστημα δεν είναι άτρωτο από τέτοιες επιθέσεις, που όσο πάνε γίνονται πιο πονηρές, πιο γενικευμένες και σύνθετες. Αυτός είναι ένας ουσιαστικός λόγος για να μη βάζουμε όλα τα αυγά μας σ’ ένα καλάθι, όπως λέει η εύστοχη αγγλική παροιμία. Ελπίζω αυτά να τα βλέπουν και να τα παίρνουν σοβαρά υπόψη όσοι οραματίζονται ενοποιημένα ψηφιακά συστήματα για όλες τις υπηρεσίες, χωρίς εναλλακτικές δυνατότητες. Επιτέλους, λίγος παραδοσιακός κοινός νους δεν βλάπτει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου