Ενισχύσεις και δωράκια

Εδώ και μέρες ‘παίζουν’ στα δελτία οι ελαφρόμυαλες δηλώσεις δημάρχου και πρώην υπουργού της ΝΔ για το πώς με κάποια λεφτά ανατράπηκε η έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης το 2007 μετά τις φονικές πυρκαγιές της Ηλείας. Δεν μπορεί βέβαια κανείς να ξέρει αν και σε ποιο βαθμό τα χρήματα που δόθηκαν τότε επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα, αφού η σύγκριση γίνεται μόνο με δημοσκοπικά ευρήματα που ως γνωστόν μπορεί να απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.  Ας ασχοληθούμε όμως λίγο με κάτι ουσιαστικό. Μετά από μια καταστροφή σχεδόν πάντα δίνονται από το κράτος οικονομικές ενισχύσεις στους πληγέντες. Ερώτηση κρίσεως: πώς ξεχωρίζουν οι θεμιτές παροχές, ελαφρύνσεις, διευκολύνσεις, ‘ανάσες’ προς τους πολίτες από τα αθέμιτα ‘δωράκια’ και ‘κίνητρα’ για ψηφοθηρία; Αυτοί που έχουν την ευθύνη και αποφασίζουν να δώσουν (= κυβέρνηση) κατατάσσουν στην πρώτη κατηγορία όλες τις οικονομικές ενισχύσεις. Αυτοί που ελέγχουν (= αντιπολίτευση) τις βαφτίζουν όλες ‘φακελάκια’. Αν κάποια στιγμή οι ρόλοι αλλάξουν, απλώς αλλάζει και το τροπάριο. «Όσα κάνουμε εμείς είναι απαραίτητες ενέργειες, όσα κάνατε εσείς ήταν ψηφοθηρικές δωροδοκίες». Πού βρίσκεται η αλήθεια;

     Υπάρχει ένα ιστορικό ανέκδοτο, που δεν το θυμάμαι στις λεπτομέρειές του (αν κάποιος ξέρει κάτι ακριβέστερο, ας το καταθέσει). Σε αδρές γραμμές, λέει ότι κατά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε πρόταση στη βουλή των κοινοτήτων της Βρετανίας να αυξηθεί τιμητικά η πρωθυπουργική χορηγία προς τον Τσώρτσιλ για τις υπηρεσίες του στη χώρα. Υπήρχε διακομματική ομοφωνία να δοθούν 1000 λίρες ετησίως επιπλέον στον ‘πατέρα της νίκης’. Ένας βουλευτής ωστόσο, προφανώς πιο μπασμένος στα οικονομικά, θύμισε στο κοινοβούλιο ότι η αύξηση της πρωθυπουργικής χορηγίας συνδεόταν με κάποια άλλα κονδύλια που ανέβαζαν σημαντικά το τελικό σύνολο της σχετικής δαπάνης. Η παρατήρησή του συζητήθηκε και η τιμητική χορηγία απορρίφθηκε διότι δεν την επέτρεπε το ύψος της δαπάνης σε εποχή που όλη η χώρα ζούσε με το δελτίο.

     Μήπως λοιπόν οι κάθε είδους οικονομικές επιχορηγήσεις για έκτακτα συμβάντα πρέπει να συζητούνται στη βουλή (στα σοβαρά όμως και με στοιχεία, όχι ως προεκλογική κονταρομαχία) και να αποφασίζονται επίσημα και υπεύθυνα πριν εξαγγελθούν δημόσια, ώστε να μη θεωρούνται ως αυθαίρετες προσωπικές ενέργειες και να μη σπιλώνονται με τη ρετσινιά της υστεροβουλίας; Αλλά μάλλον πολλά ζητάω...