Αν θέλει ο Θεός...

  Η σελίδα μας τρέφει μια ιδιαίτερη συμπάθεια στη λαϊκή σοφία, όπως την εκφράζουν οι μύθοι του Αισώπου και οι ιστορίες του Νασρεντίν Χότζα. Από τον δεύτερο δανειζόμαστε το παρακάτω επεισόδιο, με αφορμή τις πρωτοφανείς καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις του τελευταίου 24ώρου στην Αττική και αλλού (λέγεται ότι στον Κηφισό έπεσαν 30 εκατομμύρια τόννοι νερού μέσα σε μια μέρα· όταν από πρακτική πείρα ξέρουμε ότι μπορεί να πλημμυρίσουμε ακόμη και από μια βρύση που τρέχει ξεχασμένη ή από μια βουλωμένη αποχέτευση, ας κάνουμε τη σχετική σύγκριση).

     Ένα βράδυ ο Νασρεντίν λέει στη γυναίκα του: «Αύριο θα πάω στο χωράφι». Εκείνη του απαντά: «Χότζα μου, πες ‘Αν θέλει ο Θεός, θα πάω στο χωράφι’». «Θέλει δε θέλει ο Θεός, εγώ θα πάω», λέει πεισματικά ο Χότζας. Την επαύριο φεύγει για το χωράφι, που ήταν σε αρκετή απόσταση. Πιάνει μια νεροποντή που κρατάει όλη τη μέρα, ο Χότζας δεν φαίνεται πουθενά, το βράδυ πέφτει η γυναίκα του για ύπνο. Γύρω στα μεσάνυχτα χτυπάει η εξώπορτα. «Αν θέλει ο Θεός, γυναίκα, εγώ είμαι», λέει απ’ έξω τουρτουρίζοντας ο μουσκεμένος και μετανιωμένος Χότζας. 

     Η ιστορία αφιερώνεται στοχευμένα στους πολιτικούς κάθε απόχρωσης, ιδίως στους ‘εισαγγελείς’ της αντιπολίτευσης, καθώς και στους κριτές των πάντων δημοσιογράφους. Ωστόσο το δίδαγμά της ισχύει για όλους μας ανεξαιρέτως. Όπως μας λέει ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, «ἐὰν ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ ζήσομεν καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο» [Ιακ. 4:15]. Όση επιτελική δουλειά και όση καταγγελτική κριτική κι αν κάνουμε, αν επιμένουμε να αγνοούμε τον Θεό θα μας θυμίζει εκείνος την παρουσία του, ακόμη και με τρόπους που δεν θα μας αρέσουν.