Πλατφόρμες

 Έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας τα τελευταία χρόνια, ως λέξη και ως έννοια. Σχεδόν δεν περνάει μέρα που να μην ακούμε από τα Μέσα για μια νέα πλατφόρμα, από την οποία θα μπορούμε να κάνουμε κάτι συγκεκριμένο: να κλείσουμε ραντεβού για εμβόλιο, να αλλάξουμε το ραντεβού, να επιλέξουμε εμβόλιο, να βγάλουμε χαρτί ότι εμβολιασθήκαμε, να γράψουμε βεβαίωση ότι ο Τάδε πρέπει να εμβολιασθεί στο σπίτι και πάει λέγοντας. Επέλεξα το παράδειγμα των εμβολιασμών λόγω επικαιρότητος, αλλά οι πλατφόρμες δεν περιορίζονται εδώ. Για κάθε κίνηση στη δημόσια σφαίρα υπάρχει και μια πλατφόρμα, με αποτέλεσμα να περνάμε πολλές ώρες ‘πηδώντας’ από τη μία στην άλλη, σ’ ένα είδος εικονικού παρκούρ, αυτής της απαιτητικής μορφής άσκησης όπου κανείς τρέχοντας υπερπηδάει διάφορα φυσικά ή τεχνητά εμπόδια. Σίγουρα ασφαλέστερο από το πραγματικό σπορ, και λιγότερο ψυχοφθόρο από το τρέξιμο από υπηρεσία σε υπηρεσία και την αναμονή σε διάφορες ‘ουρές’ για να διεκπεραιώσεις απλά πράγματα, αποτελεί μια θετική εξέλιξη στην καθημερινή ζωή, η οποία όμως έτσι γίνεται όλο και περισσότερο… εικονική.

     Ο Gerald Durrell ήταν άγγλος συγγραφέας που μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Στο γνωστό χιουμοριστικό βιβλίο του με τίτλο ‘Η οικογένειά μου και άλλα ζώα’ περιγράφει την ίδρυση της πρώτης πυροσβεστικής υπηρεσίας στο νησί. Εκτός των άλλων στην κεντρική πλατεία τοποθετήθηκε ένα κουδούνι πίσω από προστατευτικό τζάμι. Καθένας που αντιλαμβανόταν φωτιά μπορούσε να σπάσει το τζάμι και να χτυπήσει το κουδούνι για ειδοποίηση. Αυτό έγινε την πρώτη κιόλας μέρα της εγκατάστασης του συστήματος, οπότε ο προϊστάμενος της υπηρεσίας βγήκε στο παράθυρο και έβαλε τις φωνές στον... δράστη: «Ήταν ανάγκη να σπάσεις το τζάμι μόλις που το βάλαμε; Δεν μπορούσες να έρθεις ο ίδιος να μας φωνάξεις;» Το επεισόδιο μου ήρθε στο νου σαν παράδειγμα αντιδιαστολής μιας φυσικής ανθρώπινης ενέργειας με μια μηχανική διαδικασία. Καλές οι αυτόματες συναλλαγές, αλλά να μη ξεχάσουμε να διαλεγόμαστε και με πραγματικούς ανθρώπους, διότι σε κάποια επόμενη στιγμή μπορεί να μετατραπούμε απλώς σε ένα περιφερειακό εξάρτημα κάποιου υπολογιστή. 

        Εκτός κι αν η στιγμή αυτή είναι ήδη παρούσα.