Περνώντας λίγες μέρες μακριά από την ημερήσια ρουτίνα απολαμβάνω τον… καύσωνα και την άπνοια που τον επιτείνει. Το πρωινό κολύμπι, πριν ανέβει ο ήλιος, είναι η φυσική άσκηση της ημέρας. Από εκεί και πέρα, οι κλιματολογικές συνθήκες επιβάλλουν απασχολήσεις ηρεμίας υπό σκιάν, χωρίς περιττές και άσκοπες κινήσεις, όπως έλεγε σε μικρή ηλικία ένας αγαπητός ξάδελφος. Σταυρόλεξα, λίγο γράψιμο, και διάβασμα – ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό. Επιλέγω για σχολιασμό τρία από τα τρέχοντα αναγνώσματα.
Από τις εκδόσεις της Ι. Μονής Τιμίου Προδρόμου του Έσσεξ – του παλαιού και προσφιλούς πνευματικού καταφυγίου μας – διάβασα πρόσφατα το βιβλίο του π. Ζαχαρία ‘Άνθρωπος, ο στόχος του Θεού’. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε καθέναν που ενδιαφέρεται να γνωρίσει τον άγιο γέροντα Σωφρόνιο και την διδαχή του, που ο συγγραφέας και μαθητής του παρουσιάζει με ζωηρό, κατανοητό και ελκυστικό τρόπο. Ένα από τα διδακτικά ψήγματα που αποθησαύρισα:
«Μέσα στην Εκκλησία δεν παλεύουμε για να αλλάξουμε τον χαρακτήρα μας, την ψυχολογία μας, ή για να αποκτήσουμε άψογη συμπεριφορά, αλλά για να γίνουμε ‘καινή κτίση’, αποκτώντας τη χάρη του Χριστού και ζώντας με φόβο και αγάπη στην Παρουσία Του» [σελ. 268-269]
Ξαναβρίσκω και παίρνω στα χέρια μου το αυτοβιογραφικό ‘Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς’ του νομπελίστα Αλ. Σολζενίτσιν. Όσοι θεωρούμε ότι υποφέρουμε από τη ζέστη ας μεταφερθούμε μαζί του στο δριμύ ψύχος της Σιβηρίας και στα καταναγκαστικά έργα της σταλινικής εποχής που εκτελούνται με σχεδόν ανύπαρκτη διατροφή και εντελώς ανεπαρκή ενδυμασία για τις συνθήκες αυτές, όπου κάθε μέρα είναι ένας αδιάκοπος νέος αγώνας για προσωπική επιβίωση μέσα σε ένα κλίμα διαρκούς φόβου και απειλής θανάτου, με τελείως αβέβαιο και άγνωστο το αύριο. Δεν μας είναι ολότελα ξένο αυτό το τελευταίο: το ζούμε εδώ και δεκαοκτώ μήνες, από άλλη αιτία και με διαφορετικές συνέπειες. Ας αναλογισθούμε ότι οι άνθρωποι μπορούν να φτάσουν στο σημείο να βασανίζουν και να κακομεταχειρίζονται τους ομοίους τους μόνο και μόνο επειδή διαφέρουν ιδεολογικά μεταξύ τους. Πρέπει να διαβάζουμε κάθε τόσο τέτοιες εμπειρίες, για να διδασκόμαστε και ίσως να αποφύγουμε παρόμοιες επαναλήψεις στο μέλλον. Η χειρόγραφη αφιέρωση του μακαρίτη φίλου και συμμαθητή μου Γιώργου στην πρώτη σελίδα, γραμμένη πριν 45 χρόνια, προσθέτει μια νοσταλγική νότα στην ανάγνωση του βιβλίου.
Είναι όμως απαραίτητη και μια εύθυμη απόδραση, την οποία προσφέρει το κλασικό ‘Three men in a boat’, του Jerome K. Jerome, που το έχω κατεβάσει στον φορητό υπολογιστή. Γραμμένο στα τέλη του 19ου αιώνα, με κεντρικό θέμα τις διακοπές τριών αργόσχολων φίλων με μια βάρκα στον Τάμεση, συνδυάζει γλαφυρές ταξιδιωτικές περιγραφές, ιστορικές αφηγήσεις και διασκεδαστικά επεισόδια με τυπικό αγγλικό χιούμορ και άψογη χρήση της γλώσσας. Ό,τι πρέπει για να ξαναζήσουμε για λίγο τα χρόνια της ξενιτείας στην Αγγλία. Όποιος θέλει, μπορεί να το βρει δωρεάν στο γνωστό Project Gutenberg. Και καλή ανάγνωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου