Βαλκανικά

Διαβάζω τίτλο σε εφημερίδα: ‘Στη Βόρεια Μακεδονία ο Τσίπρας’. Μη έχοντας συνηθίσει στην ονοματολογία της νέας εποχής, το μυαλό μου πάει σε Φλώρινα, Πισοδέρι, Αριδαία, Σκρα, Προμάχους, Κερκίνη, τέλος πάντων όσο πιο βόρεια γίνεται, εντός των συνόρων μας. Προχωρώντας το διάβασμα συνειδητοποιώ ότι μιλάει για τη γειτονική χώρα, που πρόσφατα την βάφτισε χαριστικά και καταχρηστικά με την παραπάνω ονομασία. Να πάει με το καλό, και να δω πώς θα υποδεχθεί εκεί ο κόσμος τον... νονό του!
     Σε άλλη είδηση ο πρωθυπουργός περιγράφεται ως «δυνατό χαρτί» της κυβέρνησης, που γι’ αυτό επισκέφθηκε χθες τη Θεσσαλονίκη, για να τονώσει τους τοπικούς υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουν τον εκλογικό πάτο να πλησιάζει επικίνδυνα. Όπως έμαθα, η επίσκεψη αυτή ήταν η αιτία για το κυκλοφοριακό χάος που δημιουργήθηκε χθες βράδυ στην πόλη. Μάλιστα κάποια στιγμή πρόλαβα να δω από το παράθυρο του ιατρείου να περνάει η μακριά μαύρη αυτοκινητοπομπή, υπό τους ήχους πολλαπλών σειρήνων και με μπλε φώτα που αναβόσβηναν. Οποία ευκαιρία, να τιμήσει το «δυνατό χαρτί» τον δρόμο μας! 
     Στην παλιά ταινία ‘Βιολιστής στη στέγη’ [που περιγράφει τη ζωή των Εβραίων στην τσαρική Ρωσία] ένας νεαρός ρωτάει τον ραβίνο του χωριού του: «Ραβί, υπάρχει κατάλληλη προσευχή για τον τσάρο;», κι εκείνος του απαντάει: «Βεβαίως! Ο Θεός να ευλογεί τον τσάρο και να τον κρατάει... μακριά από μας!» Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου ήρθε αυθόρμητα στο μυαλό διαβάζοντας τις παραπάνω ειδήσεις.