Ο Τ. Θεοδωρόπουλος στη σημερινή Καθημερινή (‘Ζήτω η σημαία‘) αναφέρεται στην πολυπολιτισμικότητα της γαλλικής ομάδας που πρόσφατα κέρδισε το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου. Διαβάζοντας το άρθρο και τα σχόλια που ακολουθούν θυμήθηκα -- επίκαιρος άλλωστε! -- τον θρυλικό Γαλάτη Αστερίξ. Όταν μαθαίνουν στο χωριό του ότι οι Ρωμαίοι ετοιμάζονται να πάρουν μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες (με το δικαίωμα του κατακτητή, μια και μόνο Έλληνες μπορούσαν ως τότε να μετέχουν), και ο Ρωμαίος εκατόνταρχος του λέει ότι αυτοί δεν μπορούν να πάνε, ως ξένοι, ο Αστερίξ ξεφωνίζει γεμάτος έμπνευση στον αρχηγό του: "Μα τον Τουτάτη, κι εμείς Ρωμαίοι είμαστε!", και με το επιχείρημα αυτό στέλνει την ομάδα τους στην Ολυμπία με τα γνωστά επακόλουθα. Μια εθνότητα και μια ετικέτα που ούτε ζωγραφιστή να τη δουν δεν ήθελαν οι Γαλάτες του Goscinny, ξαφνικά την αποδέχονται και την οικειοποιούνται ασμένως προκειμένου να μπουν στο "κύκλωμα" των Αγώνων. Η ευφυΐα του δημιουργού του κόμικ αποδίδει άριστα τη σύγχρονη νοοτροπία της πολυπολιτισμικότητος χάριν του κέρδους ή της δόξας.
[Το σχετικό σκίτσο από τη γερμανική έκδοση του Αστερίξ, την οποία κάποτε διδασκόμασταν στο Goethe Institut, πριν σαράντα τόσα χρόνια...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου