Κατενώπιον

Με τη σκέψη στον μικρό Κωνσταντίνο που μπαίνει σήμερα στην ‘κάμινο’ του χειρουργείου καρδιάς ξεκινούμε για τη Σιάτιστα, όπου έχω προγραμματισμένη μια ομιλία στους εκεί γενικούς γιατρούς, με πρόσκληση παλιού μου μαθητή και νυν συναδέλφου. Θέμα: Ο γιατρός μπροστά στον θάνατο (πιο επίκαιρο δεν γίνεται...). Συν-ομιλητής (μετά από μένα, αλλά πρώτος τη τάξει) ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος. Εξαιρετικός ομιλητής και ιδιαίτερα προσηνής, μας καθηλώνει με τον λόγο του, βγαλμένο από προσωπικά βιώματα και εμπειρίες με ασθενείς και γιατρούς. Μας ανάγει κυριολεκτικά στη μεθόριο του χειροπιαστού γεγονότος και του θαύματος. Ενώ αποχωρούμε από την εκδήλωση γεμάτοι εντυπώσεις και διδάγματα, χτυπάει το τηλέφωνο που μέχρι τώρα μας είχε αφήσει απερίσπαστους. Τα πράγματα πήγαν καλύτερα στο χειρουργείο απ’ ό,τι υπολόγιζαν οι γιατροί, είναι το μήνυμα. Χωρίς να σπεύδουμε να θριαμβολογήσουμε, δοξάζουμε τον Θεό για τις δωρεές Του, ευχαριστούμε όσους πρόσθεσαν τις δικές τους προσευχές στην όλη προσπάθεια, και ευχόμαστε και η περαιτέρω πορεία και αποκατάσταση να είναι καλή. ‘Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων;’