Θυμήθηκα μια ιστορία με έναν άγγλο συνάδελφο τω καιρώ εκείνω. Ένα πρωί διάβασα σε ιατρικό περιοδικό ότι κάποιο καρδιολογικό φάρμακο που είχε κυκλοφορήσει για λίγο σχετικά διάστημα (2-3 χρόνια) αποσυρόταν οριστικά από την αγορά λόγω προβλημάτων ασφαλείας. Γνωρίζοντας ότι εκείνος είχε κάνει έρευνα με το συγκεκριμένο φάρμακο, πήγα στο γραφείο του και του το είπα. «Ναι, το διάβασα κι εγώ», μου απάντησε. «Ευτυχώς κάποιοι πρόλαβαν κι έγραψαν τη διατριβή τους».
Κάπως έτσι και με τις ‘συνταγές’ που βγάζουν οι νομπελίστες και άλλοι οικονομολόγοι για τις χρεωμένες χώρες, για τη διάσωση (των τραπεζών, όχι των χωρών), για το πόση πρέπει να είναι η σύνταξη και τι μέγεθος να έχει το πιάτο στο τραπέζι. Κάποιοι καταστρώνουν σχέδια επί χάρτου (ίσως μια μέρα να βραβευθούν κιόλας γι’ αυτά), και πρέπει να βρεθούν ‘αναλώσιμοι’ λαοί για να τα εφαρμόσουν. Ευτυχείς θα πρέπει να αισθάνονται οι Έλληνες που επιλέχθηκαν να πάρουν μέρος σε τέτοιο πείραμα--άλλοι λαοί θα διαγκωνίζονταν για το δικαίωμα συμμετοχής! Αν τώρα τα σχέδια και τα πειράματα αποδειχθούν λανθασμένα, ας μη ξεχνούμε ότι και η επιστήμη και η ιστορία είναι χτισμένες πάνω σε λάθος υποθέσεις και θυσίες αθώων... Με ποιο σκοπό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου