Δουλεμπόριο

‘Φράουλες και αίμα’ θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της σημερινής μέρας μετά τα δραματικά γεγονότα της Μανωλάδας στην Πελοπόννησο, που παρομοιάσθηκε με τον Αμερικανικό Νότο την εποχή της δουλείας. Ξένοι μετανάστες, που εργάζονταν στην καλλιέργεια της φράουλας για πενταροδεκάρες, δέχθηκαν, αντί για τους μισθούς πολλών μηνών εργασίας που περίμεναν, τα πυρά των όπλων των επιστατών τους. Τραγικό και να το ακούει κανείς, ακόμη πιο τραγικό να το ζει. Σύμπτωμα και αυτό μιας γενικότερης σηπτικής κατάστασης, όπου η ανθρώπινη ζωή έχει ευτελισθεί σε αντικείμενο εκμετάλλευσης. Από τα πιο αρχαία εγκλήματα η δουλική εργασία, καταδικάζεται τόσο στην Παλαιά Διαθήκη, όσο και στην Καινή, από τον Αδελφόθεο Ιάκωβο που μιλάει καυστικά για ‘τον μισθόν των εργατών τον απεστερημένον’. Είκοσι αιώνες μετά, βαδίζουμε προς τα πίσω. Υπάρχει περίπτωση να μην πληρώσουμε τα δεινά που επισωρεύουμε ως κοινωνία και ως άτομα στους συνανθρώπους μας;