Επιτύμβιο

Ξαναπερνώντας σήμερα από το ιστολόγιο του Locus Publicus έκανα την κάπως μακάβρια σκέψη πως η σελίδα αυτή παίζει τον ρόλο ενός ζωντανού μνήματος (ή μνημείου). Συνεχίζει να υπάρχει, να ανανεώνεται ως προς τις αναρτήσεις των άλλων ιστολογίων που παρακολουθούσε ο Μάκης, να ζει και να λειτουργεί ως κόμβος επικοινωνίας. Έστω κι αν οι αναρτήσεις του συγγραφέα έχουν ‘παγώσει’ στις 5 Μαΐου 2012. Έστω κι αν έμαθα, σχεδόν τυχαία, κάπου τον Σεπτέμβριο ότι ο ιστολόγος αυτός έφυγε για πάντα από τον ιστοχώρο και από αυτή τη ζωή. Δεν τον γνώριζα καθόλου, ακόμη και τη φωτογραφία του την είδα μόνο μετά θάνατον. Κάποια στιγμή με τράβηξε το γράψιμό του, η λογική κριτική του σκέψη πάνω στα τρέχοντα, όπως τα έβλεπε από το άλλο ημισφαίριο. Είχαμε κατά καιρούς ανταλλάξει μερικά σχόλια--αυτό ήταν όλο. Κι όμως υπό μία έννοια ήμασταν πιο κοντά απ’ ό,τι με πολλούς συντοπίτες μας. Κάθε τόσο περνάω από το μπλογκ του, τον μνημονεύω (καλόν Παράδεισο να έχει), και βλέπω τη λίστα του ("Άλλοι σοφοί του Internet") ανανεωμένη, όπως τα φρέσκα λουλούδια που βλέπουμε να έχουν αποθέσει κάποιοι σε μνήματα αγνώστων μας ανθρώπων.