«Ναυτικός έ; Μάλλον απόμαχος, για να μένεις στην Δυτική Μακεδονία».
«Ναι, πλοίαρχος ήμουν, έχω σταματήσει εδώ και μερικά χρόνια, αλλά κάνω πότε-πότε κανένα ταξίδι για να βοηθάω τα παιδιά μου. Μετά το Πάσχα πήγαμε από την Κίνα στο Σουέζ. Ζέστη πολλή, είχε χαλάσει και το αιρ-κοντίσιον. Έβαλα έναν ανεμιστήρα στην καμπίνα, με χτύπησε στη μέση, πιάστηκα, κι από τότε πονάω συνεχώς, κι όσο πάω είμαι χειρότερα».
Οι ακτινογραφίες διηγούνται μια κάπως διαφορετική ιστορία. Ένας σπόνδυλος στη μέση του είναι τελείως φαγωμένος. Το ήπαρ, πρησμένο και σκληρό, είναι γεμάτο υπόπυκνες εστίες με δυσοίωνη όψη. Και στον πνεύμονα, η ‘μάνα’ του προβλήματος, ο κύριος όγκος. Ο πλοίαρχος μου ξαναλέει για τον ανεμιστήρα και το πιάσιμο στη μέση του. Δεν μου κάνει καρδιά να του πω ότι, στα 57 του χρόνια, μόλις τελείωσε το προτελευταίο ταξίδι του, κι έχει ήδη ‘ναυτολογηθεί’ για το τελευταίο. Το χωρίς επιστροφή.
Υστερόγραφο: Ο πλοίαρχος σάλπαρε μερικές μέρες μετά την ανάρτηση αυτή. Καλόν Παράδεισο να έχει!
Υστερόγραφο: Ο πλοίαρχος σάλπαρε μερικές μέρες μετά την ανάρτηση αυτή. Καλόν Παράδεισο να έχει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου