Μια κάποια λύσις...

Όπως μας δίδαξε ο μακαρίτης Λουκιανός, ‘ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος’. Από τη στιγμή που λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν (αυτό το πιστοποίησαν επίσημα οι Βρυξέλλες και οι ‘οίκοι’), ας κάνουμε ως κράτος ένα πραγματικό ‘selective default’,δηλ. επιλεκτική αθέτηση πληρωμών: ας επιλέξουμε να αθετήσουμε τις οικονομικές υποχρεώσεις μας προς τους οίκους αξιολόγησης (διαβάστε ΕΔΩ πόσα τους δίνουμε, κάπου μισό εκατομμύριο το χρόνο), προς το ΝΑΤΟ (στρατιωτικές αποστολές σε περιοχές χωρίς κανένα ενδιαφέρον για την Ελλάδα, συντήρηση βάσεων), προς τον ΟΟΣΑ (όπου ο εκάστοτε εκπρόσωπος έχει ετήσιο μισθό 300.000 ευρώ ετησίως και διαμέρισμα στο Παρίσι, όπως εγράφη), προς τον ΟΗΕ και την ΕΕ και προς κάθε άλλο παγκόσμιο φόρουμ. Μπορεί να κατηγορήσει κανείς μια χρεωκοπημένη χώρα αν επιλέξει μια τέτοιας μορφής αθέτηση;