Νομίζω ότι είναι στοιχειώδες ανθρώπινο χρέος να γράψει κανείς ένα in memoriam για τον Ιταλό μηχανικό Σέρτζιο Σιάνι που σκοτώθηκε προχθές στα Τέμπη από την πτώση βράχου, την ώρα που επιθεωρούσε επί τόπου το σκηνικό των κατολισθήσεων. Διευθυντής του εργοταξίου ήταν, αυτό που συνήθως ονομάζουμε ‘στέλεχος υψηλόβαθμο’. Θα μπορούσε να κάθεται στο γραφείο του και να παίρνει τηλεφωνικές αναφορές από υφισταμένους. Σε ξένο τόπο δούλευε. Με αμοιβή βεβαίως, αλλά κέρδιζε με την προσωπική του παρουσία και εργασία αυτά που έβγαζε. Το απέδειξε στην πράξη, μέχρι θανάτου. Θύμα της Υπεύθυνης (με κεφαλαίο) στάσης του στο έργο που είχε αναλάβει. Μια διαφορετική διάσταση σ’ αυτό που υπό άλλες συνθήκες θα χαρακτηριζόταν ‘τραγικό εργατικό ατύχημα’. Έστω και αργά, ας τον ευχαριστήσουμε για το παράδειγμα που έδωσε. Ο Θεός να τον αναπαύσει. [Απεστάλη στην Καθημερινή]
3 σχόλια:
Εύστοχες σκέψεις!
Εύγε!
Εγώ όταν το έμαθα σκέφτηκα τη καημένη την οικογένεια του που θα τον περίμενε για τις γιορτές..
Αυτοί είναι οι μικροί ΜΕΓΑΛΟΙ ήρωες της καθημερινής ζωής, που την προσφορά τους και την αφοσίωση τους στο καθήκον το αγνοούμε ή δεν του δίνουμε τη σημασία που πρέπει.
Είναι πολύ σημαντικό, που προβάλατε τη διάσταση αυτή του θέματος τιμώντας τη μνήμη του απωλεσθέντος την ώρα του καθήκοντος.
Δημοσίευση σχολίου