Ανιδιοτέλεια: Οι κάτοχοι δημοσίων θέσεων θα πρέπει να παίρνουν αποφάσεις μόνο με βάση το δημόσιο συμφέρον, και όχι με σκοπό να κερδίσουν οικονομικά ή άλλα υλικά οφέλη για τους ίδιους, τους συγγενείς ή τους φίλους τους.
Ακεραιότητα: Οι κάτοχοι δημοσίων θέσεων δεν θα πρέπει να δημιουργούν οικονομικές ή άλλες υποχρεώσεις προς εξωτερικά πρόσωπα ή οργανισμούς που θα μπορούσαν να τους επηρεάσουν στην άσκηση των υπηρεσιακών καθηκόντων τους.
Αντικειμενικότητα: Στη διεξαγωγή των υπηρεσιακών ασχολιών τους, που περιλαμβάνουν δημόσιους διορισμούς, αναθέσεις συμβάσεων ή πρόταση ατόμων για αμοιβές και ευεργετήματα, οι κάτοχοι δημοσίων θέσεων θα πρέπει να κάνουν αξιοκρατικές επιλογές.
Υπευθυνότητα: Οι κάτοχοι δημοσίων θέσεων είναι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις και τις ενέργειές τους απέναντι στο κοινό και θα πρέπει να υπόκεινται σε οποιονδήποτε έλεγχο που αρμόζει στο αξίωμά τους.
Διαφάνεια: Οι κάτοχοι δημοσίων θέσεων θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ανοικτοί ως προς όλες τις αποφάσεις και ενέργειές τους. Θα πρέπει να αιτιολογούν τις αποφάσεις τους και να περιορίζουν την παροχή πληροφοριών μόνο όταν αυτό σαφώς απαιτεί το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον.
Εντιμότητα: Οι κάτοχοι δημοσίων θέσεων έχουν καθήκον να δηλώνουν κάθε ιδιωτικό συμφέρον που σχετίζεται με τα δημόσια καθήκοντά τους και να λαμβάνουν μέτρα για την επίλυση οποιασδήποτε σύγκρουσης που αναφύεται με τρόπο που να προστατεύει το δημόσιο συμφέρον.
Ηγεσία: Οι κάτοχοι δημοσίων θέσεων θα πρέπει να προάγουν και να προασπίζουν τις αρχές αυτές με την ηγεσία και το παράδειγμά τους.
Μήπως και στο θέμα αυτό δεν είναι ανάγκη να ανακαλύψουμε ξανά τον τροχό;
[Απεστάλη στην Καθημερινή]
2 σχόλια:
Φίλε Αντώνη, όπως χαρακτηριστικά γράφεις δεν είναι ανάγκη να ξανακαλύψουμε τίποτα!
Τελικά ο χώρος των πολιτικών παράγει τα καλύτερα ανέκδοτα!
Φυσικά, και το Σωκράτη να διαβάσεις ή όποιονδήποτε άλλον αρχαίο φιλόσοφο ή μεταγενέστερο διανοητή, τα ίδια θα βρεις!
Όμως, κάποτε, αντί να ασχολούμαστε σχολιάζοντας απλώς τα αίσχη ή τα λάθη ή τις αδυναμίες των πολιτικών, θάπρεπε να αρχίσουμε να ψηφίζουμε (ως λαός) με βάση το γενικότερο συμφέρον, τις ανάγκες της χώρας και όχι με βάση τα μικροωφέλη και τις απατηλές υποσχέσεις ή την ψεύτικη εικόνα που μας δείχνουν.
Κάποτε θάπρεπε να αρχίσουμε να ψηφίζουμε ανθρώπους που να πληρούν κάποια έστω από τα παραπάνω γνωστα σε όλους μας κριτήρια και - ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου - ν’ αρχίσουμε να δείχνουμε την αποδοκιμασία μας πιό αποτελεσματικά!
Αλλιώς, μόνο την επιδείνωση των πραγμάτων μπορούμε να περιμένουμε και ίσως και κάποια μεγαλύτερη καταστροφή…
Μόλις άκουσα στις ειδήσεις για το κλείσιμο της Βουλής (= παραγραφή όλων των εκκρεμών παραπτωμάτων), και καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η μόνη λύση είναι να μη ψηφίσει κανείς πρόσωπα τα οποία συμμετείχαν στις τελευταίες τουλάχιστον κυβερνήσεις... Μπας και πάρουν το μήνυμα.
Δημοσίευση σχολίου