Η φαρσοκωμωδία (δεν επιδέχεται άλλο όνομα, δυστυχώς) που απασχόλησε τα Μέσα επί εβδομάδες τώρα πήρε τέλος. Σωστό ή λανθασμένο, δεν το γνωρίζουμε, και εδώ που τα λέμε ποσώς μας ενδιαφέρει! Λες και αν οι 300 παρέπεμπαν τον ένα για έρευνα (όχι αναγκαστικά για καταδίκη) θα αναμορφωνόταν το πολιτικό ήθος του τόπου! Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα! Μόνο κέρδος της όλης ιστορίας ήταν η ανάδειξη των στρεβλώσεων και δυσλειτουργιών που προκαλεί ο "Νόμος περί ευθύνης υπουργών". Θα αλλάξει μ' αυτή την αφορμή; Θα δούμε επιτέλους τους βουλευτές να βουλεύονται και τους δικαστές να δικάζουν; Ή θα μείνουμε με τη γεύση της παροιμίας "Κάθε θάμα για τρεις μέρες" στο στόμα και με τα σάλια να μας τρέχουν για το τι γίνεται σε άλλες χώρες; Εκεί που η ευθιξία οδηγεί σε προκαταβολικές παραιτήσεις πολιτικών προσώπων ακόμη και επί υποψίας, ώστε η δικαιοσύνη να μπορεί να ενεργεί αμερόληπτα. Και να μπορεί να δικάζει ακόμη και βασιλείς και πρίγκιπες, ακόμη και για κοινά ποινικά αδικήματα, όπως οδήγηση υπό την επήρεια οινοπνεύματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου