Πήραμε τη ζωή μας λάθος

Σεβαστός φίλος Αγιορείτης, τακτικός επισκέπτης του ιστολογίου, απέστειλε το ακόλουθο σχόλιο. Με την άδειά του το αναρτώ ως αυτοτελές κείμενο, συμμεριζόμενος την καλή ανησυχία και τις ευχές του.

 Είμαι συγκλονισμένος, και από το ατύχημα αλλά και από τη στάση πολλών συμπατριωτών μας απέναντι στην Εκκλησία και στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή που διανύουμε. Η υπέροχη υμνολογία του Τριωδίου μάς εισάγει σε αυτογνωσία και μετάνοια, θυμίζοντάς μας από πού εκπέσαμε, κι έτσι μας οδηγεί σε μια χαρμολύπη, μια χαρά που "περιπαίζει τον θάνατον", όπως γράφει ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος (στον 67ο λόγο του, περί Μετανοίας, στη διασκευή Διονυσίου Ζαγοραίου):

"Ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι φιλάνθρωπος καὶ δὲν ὑποφέρει νὰ βλέπῃ τὸ πλάσμα τῶν χειρῶν του νὰ εὑρίσκεται εἰς τόσην μεγάλην ἀνάγκην καὶ ἀνυπόφορον λύπην· καὶ εἰς τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον ὁποῦ κάμῃ τὰ προειρημένα ἀνελλειπῶς, καὶ εἰς ἐκείνους ὁποῦ τὰ ἀκούουν μὲ πίστιν καὶ μιμοῦνται αὐτὴν τὴν ἀληθινὴν εἰκόνα τῆς μετανοίας [...] θέλει κάμῃ ὁ Θεὸς τὸ μέγα καὶ άνεκλάλητόν του ἔλεος καὶ θέλει τοῦ δείξει τὴν ἀγαθότητά του καὶ ἀλλάξει εἰς χαρὰν τὸν πόνον του, καὶ τὴν λύπην τῆς καρδίας του εἰς πολλὴν γλυκύτητα καὶ θέλει κάμῃ νὰ ξεράσῃ τὸ φαρμάκι τοῦ δράκοντος ὁποῦ κατατρώγει τὰ ἐντόσθιά του καὶ ἀπὸ τότε καὶ εἰς τὸ ἑξῆς δὲν θέλει ἐνθυμηθῇ τοὺς προτέρους του κόπους καὶ κανένα ἄλλο ἀπὸ ἐκεῖνα τὰ κακὰ ὁποῦ ἔπαθεν."

 Κι έτσι μας οδηγεί στην ανάσταση:

"Διότι, μὲ τὸ νὰ ἐστίφθη καὶ ἐστραγγίσθη, ἤτοι μὲ τὸ νὰ ἐπόνεσε, ἐλυπήθη καὶ ἐκατανύχθη ἡ καρδία του, ἐγέννησε χαρὰν ἄδολον καὶ ἄμικτον ἀπὸ θλῖψιν· καὶ διὰ τοῦτο θάνατος δὲν θέλει τὴν κυριεύσῃ, ὅτι δὲν θέλει εὑρεθῇ εἰς αὐτὴν κανένα ψεγάδι, ἀλλὰ θέλει εἶναι ὡσὰν τὸ στραγγισμένον κρασὶ ὁποῦ ἐκλάμπει μάλιστα καὶ λαμπρύνεται εἰς τὸν ἥλιον καὶ δείχνει καθαρώτερον τὸ χρῶμά του καὶ εὐφραίνει καὶ ἀπαστράπτει τὸ πρόσωπον ἐκείνου ὁποῦ τὸ πίνει ἄντικρυ εἰς τὸν ἥλιον."

 Αυτό είναι το νόημα της Σαρακοστής. Αυτή είναι η χαρά που δίνει στους μετανοούντες ο υπέρ ημών Σταυρωθείς και Αναστάς. Αυτή είναι η μεταμόρφωση της καρδιάς και του προσώπου που χαρίζει η κατάνυξη.

 Κι όμως, στην αρχή της αγίας αυτής περιόδου, λίγα χιλιόμετρα από το σημείο του συγκλονιστικού δυστυχήματος, λίγες μέρες πριν, γιορτάστηκε η γιορτή του Φαλλού (και μπορεί να δει στο https://www.youtube.com/watch?v=KvZOtCRAO5A&ab_channel=%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%96%CE%9F%CE%9D%CE%91S τι δήλωσαν οι οργανωτές της στη Δημόσια Τηλεόραση μέρα μεσημέρι.) Και στην Πάτρα καταναλώθηκαν αθρόα τα ναρκωτικά. Ίσως γιατί όλοι, βαθιά μέσα μας, ζητάμε κάποιον παράδεισο. Και πολλοί δεν ξέρουμε ότι στον αληθινό Παράδεισο εισαγόμαστε μέσω της μετανοίας.

 Κι ίσως το δυστύχημα (μετά την πανδημία και τους θανάτους γνωστών και φίλων, μετά τον πόλεμο και την αλληλοεξόντωση μεταξύ ομοδόξων στην Ουκρανία, μετά τον μεγάλο σεισμό στην Τουρκία), να έρχεται να μας θυμίσει ότι πήραμε τη ζωή μας λάθος· ότι υπάρχουν κάποιοι πνευματικοί νόμοι που λειτουργούν· ότι την ηδονή ακολουθεί η οδύνη.

Ο Θεός ξέρει γιατί επέλεξε αυτούς που πήρε προχθές μαζί Του και γιατί αυτοί "πληρώνουν" τις αμαρτίες των πολλών. Ορθολογικές εξηγήσεις δεν μπορώ να δώσω. Πιστεύω όμως πως Αυτός τον καθένα τον παίρνει στην κατάλληλη ώρα, αυτή που τον "συμφέρει" πνευματικά περισσότερο.

Αυτό φυσικά δεν μπορεί να ελαφρύνει τον πόνο όσων έχασαν τους δικούς τους ή όσων υποφέρουν από τα τραύματά τους. Τα λόγια είναι ανίσχυρα μπροστά σε μια τέτοια οδύνη. Μπορεί, όμως, ο Θεός, αόρατα και ανεπαίσθητα, να τους οδηγήσει προς το πρόσωπο και την αλήθεια Του, να τους εισαγάγει στη χαρμολύπη που περιγράφει ο άγιος Συμεών.

Από την πλευρά μας, αυτό οφείλουμε να ευχόμαστε. Κι ίσως αυτό το δυστύχημα να ταρακουνήσει τη ραστώνη μας και να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Καλή Ανάσταση!