Διάβασα κάποτε ότι η γιαγιά της Ελισάβετ της Αγγλίας έλεγε στην μελλοντική βασίλισσα όταν ήταν μικρή: «Το να μην κάνεις τίποτε είναι το πιο δύσκολο. Το να είσαι ουδέτερος δεν είναι φυσιολογικό. Ο λαός θέλει πάντα είτε να κατσουφιάσεις είτε να χαμογελάσεις, αλλά από τη στιγμή που το κάνεις, έχεις εκφέρει μια άποψη. Κι αυτό είναι κάτι που σαν μονάρχης δεν επιτρέπεται να κάνεις». Παράδοξο; Ίσως, αλλά και πραγματικά ουδέτερο. Αφύσικο; Όχι για έναν ανώτατο άρχοντα που έχει αποκλειστικά διακοσμητικό ρόλο. Όταν όμως έχεις ανθρώπους, ακόμη και σε εξουσία, περιμένεις από αυτούς κάποια ανθρώπινα συναισθήματα.
Γιατί θυμήθηκα το παραπάνω; Άκουσα σήμερα χθεσινή δήλωση του πρωθυπουργού ότι η δικαιοσύνη πρέπει να είναι ανεξάρτητη, όχι όμως και ανεξέλεγκτη. Το ερώτημα είναι από ποιον θα ελέγχεται, κι αν αποτελεί έλεγχο το να υπαινίσσεσαι δημόσια ότι είναι... ανεξέλεγκτη. Αυτό είναι πολιτική άποψη, και υπό την έννοια αυτή παραβιάζει την αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Ίσως για ορισμένα τουλάχιστον θέματα θα άξιζε να λαμβάνει κανείς υπόψη τη βασιλική συμβουλή.
1 σχόλιο:
Σε τέτοιες περιπτώσεις το ερώτημα είναι: "Ποιός το είπε; Ο Τ; Α, καλά!".
Δημοσίευση σχολίου