"Ήταν μια καλή απόφαση, αλλά θα μπορούσε να ήταν και καλύτερη". Κάπως έτσι μας περιέγραψαν οι αρμόδιοι την αναμενόμενη απόφαση των Ευρωπαίων ‘εταίρων’ (η λέξη αυτή είναι το άκρον άωτον της ειρωνείας: τέτοια ‘εταιρία’...). Πώς θα γινόταν καλύτερη; Αν περιείχε μια λέξη ακόμη, αν περιέγραφε την πρόοδό μας λίγο διαφορετικά, αν δεν ήταν της μορφής «Ναι μεν, αλλά...». Αυτοί οι υποθετικοί λόγοι! Ανέκαθεν προβλήματα μας δημιουργούσαν. Είναι, βλέπετε, κι αυτή η παλιοσυνήθεια που έχουν οι ορθολογιστές να ερμηνεύουν τις λέξεις με αριθμούς. Δεν αστειεύομαι: υπάρχουν πίνακες που δίνουν αριθμητικές τιμές σε λεκτικές εκφράσεις. Έτσι π.χ. το ‘πιθανό’ μεταφράζεται σε 33%, το ‘βέβαιο’ σε 88%, το ‘πολλά’ σε 68%, το ‘μερικά’ σε 25%, το ‘λίγα’ σε 14%, το ‘ασυνήθιστο’ σε 10%, το ‘όχι ασυνήθιστο’ σε 44%. Πώς να συνεννοηθείς λοιπόν με ανθρώπους που η μόνη γλώσσα που γνωρίζουν είναι τα ποσοστά;
1 σχόλιο:
Και τη γλώσσα των ποσοστών, διαφορετικά την μεταφράζει ο καθένας! Βαβέλ...
Δημοσίευση σχολίου