Μπορεί κανείς να σκεφθεί διάφορα είδη αρνητικής ιατρικής πρακτικής. Ας πάρουμε δυο αντίθετες συμπεριφορές. Η μία είναι ο ιατρικός εκφοβισμός: ένα εύρημα δευτερευούσης σημασίας παρουσιάζεται στον άρρωστο τόσο διογκωμένο που οδηγεί σε εξετάσεις επί εξετάσεων, φάρμακα επί φαρμάκων, καμιά φορά και σε επεμβάσεις, χωρίς να υπολογίσουμε τον πανικό και το άγχος που δημιουργεί. Η άλλη είναι ο ανάρμοστος καθησυχασμός: «Πέταξε όλα τα φάρμακα και σε λίγες μέρες θα είσαι περδίκι!», ενώ η όλη εικόνα του αρρώστου δεν προδικάζει τέτοια αισιόδοξη έκβαση. Αποτέλεσμα είναι να καλλιεργούνται ψεύτικες ελπίδες και εξωπραγματικές προσδοκίες, που κάποια στιγμή καταρρέουν με πάταγο, και με οδυνηρές συνέπειες.
Συχνά χρησιμοποιούμε στη σελίδα μας ιατρικά παραδείγματα που έχουν εφαρμογή και στη δημόσια ζωή. Η τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα παρουσιάζει (για μια ακόμη φορά) τις δυο συμπεριφορές που προαναφέραμε. Η μεν κυβέρνηση επιδίδεται στην καταστροφολογία, κραδαίνοντας απειλές για το ‘ατύχημα’ που θα συμβεί αν δεν γίνει το δικό της, η δε αντιπολίτευση μας καλεί να ‘πετάξουμε όλα τα φάρμακα’ για να βρούμε την υγειά μας υπό την καθοδήγησή της. Όπως και στην ιατρική, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στο μέσον. Στη σημερινή Ελλάδα προσπαθούμε να ακούσουμε τη φωνούλα της μέσα στις φωνασκίες των μονομάχων.
1 σχόλιο:
Δυστυχώς κανείς από τα μεγάλα (αλλά και τα μικρά) κόμματα, δεν φαίνεται να εντρυφεί στην Ιστορία μας, η οποία βρίθει αναλόγων παραδειγμάτων! Δυστυχώς, σχεδόν όλα οδήγησαν σε καταστροφές...
Δημοσίευση σχολίου