Διάβασα προ καιρού στη ‘Μακεδονία’ ότι, σύμφωνα με νορβηγική επιστημονική έρευνα, μαθαίνουν καλύτερα οι μαθητές αλλά και οι ενήλικοι που γράφουν με το χέρι αντί να πληκτρολογούν, ενώ το ίδιο συμβαίνει με όσους διαβάζουν από ένα βιβλίο αντί από οθόνη. Φαίνεται ότι η παραδοσιακή γραφή και ανάγνωση ενεργοποιούν περισσότερο τις αισθήσεις μας και προσφέρουν εντονότερα σήματα ανάδρασης από τους μύες και τα άκρα των δακτύλων μας σε σχέση με την επαφή των χεριών με το πληκτρολόγιο. Παράλληλα, επειδή απαιτείται περισσότερος χρόνος και νοητική προσπάθεια για να γράψει κάποιος με το χέρι, αυτό βοηθά στη μνημονική εγχάραξη.
Εξάλλου, η εμπειρία μας διδάσκει ότι είναι πολύ δύσκολο να πείσεις παιδιά που έμαθαν να δουλεύουν στο φευγαλέο περιβάλλον της οθόνης ότι πρέπει να πιάσουν ένα βιβλίο στο χέρι και να επιμείνουν στη μελέτη ενός κειμένου. Το έλλειμμα προσοχής που τους δημιουργείται από την εναλλασσόμενη εικόνα δεν επιτρέπει συγκεντρωμένη ανάγνωση και κατανόηση. Αυτά τα απλά πράγματα όμως είναι μάλλον δυσνόητα για τους εγκεφάλους που σχεδιάζουν τις ψηφιακές μεταμορφώσεις της παιδείας στην Ελλάδα.
5 σχόλια:
Στο γυμνάσιο της μικρής μας πόλης παγώνουν οι μαθητές λόγω έλλειψης χρημάτων για πετρέλαιο , ενώ κατά τα άλλα εφοδιάστηκαν όλες οι αίθουσες διδασκαλίας με ‘’διαδραστικούς πίνακες’’ …!
Πότε θα καταλάβουμε επιτέλους ότι ‘’Σχολείο ίσον δάσκαλος’’ ; Με χαρτί και μολύβι , με μαυροπίνακα και κιμωλία ;
ΦΩΤΗΣ
Το σημαντικότερο που προσφέρει ένα παραδοσιακό γραπτό βιβλίο - και μάλιστα χωρίς εικόνες - είναι ότι προάγει το Θείο Δώρο της φαντασίας. Αυτή ακριβώς είναι η ανθρώπινη ικανότητα της δημιουργίας του πολιτισμού και της προόδου!
Οι εικόνες έχουν αξία, αλλά όχι τόσο για αυτό που δείχνουν, όσο για αυτό που υπονοούν!
Σίγουρα έτσι είναι.
Πάντως τι να κάνει ο σύγχρονος δάσκαλος; Πρέπει να ισορροπεί μεταξύ παραδοσιακής και ψηφιακής διδασκαλίας. Άντε η δική μας η γενιά λίγο ακόμη θ' αντέξει. Οι νεότεροι δάσκαλοι που είναι κι αυτοί παιδιά της ψηφιακής εποχής και της εικόνας σίγουρα θα ενδώσουν ολοκληρωτικά στο πληκτρολόγιο και στην ψηφιακή τάξη. Το ποτάμι ήδη κυλά. Ποιος θα αναστρέψει την ροή του;
Νομίζω ότι αντίστοιχες μελέτες έχουν κάπως ληφθεί υπόψη και φαίνεται να μιλάνε πια για συνδυαστική εκπαίδευση που το διαδίκτυο θα βοηθάει τις παραδοσιακές μεθόδους. Από την άλλη δεν μπορούμε να μην λάβουμε υπόψη μας ότι το διαδίκτυο αν και έχει πολλά σκουπίδια, παράλληλα αποτελεί μια τεράστια εγκυκλοπαίδεια και η καλή του χρήση μπορεί να κάνει προσιτές πληροφορίες που ήταν δυσεύρετες στο παρελθόν.
Σίγουρα είναι σωστό ότι η εξ οθόνης μελέτη υπολείπεται αυτής του βιβλίου και η πληκτρολόγηση της γραφής σαν εργαλεία εξάσκησης και αφομοίωσης γνώσεων αλλά η ψηφιακή εποχή δεν είναι μόνον οθόνη και πληκτρολόγιο. Όπως πάντα ισχύει το "Παν μέτρον άριστον"και σ'αυτόν τον τομέα.
Και βέβαια δεν θα γυρίσουμε πίσω. Και βέβαια κάθε μορφή επικοινωνίας, εκπαίδευσης, διδασκαλίας κτλ έχει τη δική της αξία και πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες. Ωστόσο, το μέτρο και η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων είναι απαραίτητα. Αν μάθεις ανάγνωση και γραφή (και αριθμητική, αυτό που οι Άγγλοι λένε 3R- reading, writing, arithmetic) στα παιδικά σου χρόνια, οι υπολογιστές εύκολα "κτώνται" σε ένα επόμενο στάδιο. Αν αρχίσεις αντίστροφα, φοβούμαι ότι το παιχνίδι έχει μάλλον χαθεί "από χέρι".
Δημοσίευση σχολίου