…εμείς νομίζουμε ότι βρέχει

Κοντά στα πολλά ‘χαστούκια’ που έχει δεχθεί η χώρα μας τα τελευταία (πόσα;) χρόνια για μη συμμόρφωση με διάφορους νόμους, αποφάσεις, συμφωνίες κτλ. διεθνών οργάνων και οργανισμών όπου ανήκουμε, ήρθε και το πιο πρόσφατο, για τα ‘κολλέγια’. Δεν εξετάζουμε εδώ την ουσία του θέματος, διότι ίσως θα έπρεπε να το διευρύνουμε με την επώδυνη ερώτηση ‘Πόσο πλήρη εκπαίδευση παρέχουν τα εγχώρια ανώτατα ιδρύματα;’ (ας μη σπεύσουμε να απαντήσουμε για λογαριασμό μας—το σωστό θα ήταν να μας κρίνουν άλλοι, και να αποδεχθούμε την κριτική, θετική ή αρνητική). Μέχρι πότε όμως θα συνεχίζουμε να θεωρούμε όλους τους άλλους ‘κουτόφραγκους’ και να γράφουμε τις αποφάσεις τους στα νερά του Αιγαίου χωρίς συνέπειες; Θα μου πείτε, εδώ νόμοι ψηφίζονται από το κοινοβούλιο και μένουν στο ράφι επί χρόνια, μέχρι να τους ξεχάσουν αυτοί που τους έφτιαξαν, ή παραβιάζονται κατάφωρα και συστηματικά ακόμη και από επίσημα κόμματα, χωρίς ίχνος επιτίμησης από τα εντεταλμένα όργανα. Κι αν κάποια μέρα αρχίσουν να μας φτύνουν απ’ όλες τις κατευθύνσεις, εμείς θα εξακολουθούμε να νομίζουμε ότι βρέχει. Κι έχουμε τόση ανάγκη τη βροχή…