"Ώδινεν όρος"

Βγήκε, μαθαίνουμε, πόρισμα του κυβερνώντος κόμματος από την εξεταστική επιτροπή που διερευνούσε κάμποσους μήνες τώρα το ‘τρίγωνο της διαπλοκής’ (μέσα ενημέρωσης, τράπεζες και κάτι άλλο που μου διαφεύγει). Η έκτασή του: 400 σελίδες (αστυνομικό μυθιστόρημα να ήταν, ομολογώ ότι δεν θα άντεχα να το διαβάσω λέξη-λέξη). Και το συμπέρασμα; «Δεν προκύπτουν ποινικές ευθύνες για πολιτικά πρόσωπα, αν και ενδέχεται να προκύπτουν για μη πολιτικά πρόσωπα». Εδώ ο όποιος παραλληλισμός με το αστυνομικό μυθιστόρημα παίρνει τέλος: ένα καλό υπόδειγμα τέτοιου είδους λογοτεχνίας θα αποκάλυπτε ως ένοχο κάποιον υψηλόβαθμο πολιτικό αξιωματούχο υπεράνω πάσης υποψίας, θα μας έρριχνε από τα σύννεφα, και θα είχαμε και την αίσθηση της κάθαρσης που δημιουργεί η τελική απόδοση δικαιοσύνης. Τίποτε από αυτά. Η παροιμία που έρχεται στο νου μου είναι ότι ‘κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει’, κάτι που το ξέραμε από άλλες παρόμοιες υποθέσεις. Εν τοιαύτη περιπτώσει, γιατί τόση φασαρία και τόσα έξοδα; Θυμίζω ότι τα μέλη των επιτροπών αυτών αποζημιώνονται χωριστά και διόλου ευκαταφρόνητα για το έργο τους. Τι ακριβώς σημαίνει ο όρος ‘αργομισθία’; Όπως θα φωνάζαμε σε άλλες εποχές, όταν μας απογοήτευε το έργο που είχαμε δει στο σινεμά, «τα λεφτά μας θέλουμε!»