Πριν δυο εβδομάδες, ενώ ξεκινούσα για ένα γάμο, ένα σοβαρό επεισόδιο δυσπεψίας με ανάγκασε να γυρίσω στο σπίτι και να ταλαιπωρηθώ μια ολόκληρη νύχτα. Μερικές μέρες αργότερα το πρόβλημα επαναλήφθηκε, ‘δι’ ασήμαντον αφορμήν’ αυτή τη φορά. Οι εξετάσεις έδειξαν οξεία χολοκυστίτιδα με πέτρες, κι έτσι δήλωσα απουσία και από άλλο γάμο όπου ήμουν κεκλημένος. Αντ’ αυτού κατέληξα στον χειρουργό που με απάλλαξε από την εστία του προβλήματος. Μεγάλη υπόθεση η ιατρική πρόοδος, που σε στέλνει στο σπίτι σε μια μέρα αντί για τις εβδομάδες του παρελθόντος, ενώ σε άλλες δυο μέρες μπορείς να οδηγείς και να εργάζεσαι. Ακόμη μεγαλύτερη υπόθεση αυτό που ονομάζουμε επουλωτική διαδικασία, που συμβαίνει με θαυμαστό τρόπο, αθόρυβα, χωρίς να μπορούμε να παρέμβουμε, με την αρμονική συνεργασία δισεκατομμυρίων κυττάρων (και τελείως... τυχαία βέβαια, όπως θα υποστήριζαν μερικοί), και της οποίας το αποτέλεσμα το νιώθουμε στο πετσί μας μέρα με τη μέρα. Δόξα τω Θεώ.
2 σχόλια:
Σιδερένιος! όχι πέτρινος, ευχόμαστε.
Όσο για γάμους...στον ορίζοντα διαφαίνονται πολλοί!
Ναι, το "άθλημα" συνεχίζει να έχει πέραση...
Δημοσίευση σχολίου