Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Πρόβατα και ερίφια

Προχθές το ΒΗΜΑ έγραψε για εφοριακούς και άλλους δημοσίους υπαλλήλους στη Δεσκάτη Γρεβενών, που συμπληρώνουν το εισόδημά τους με γεωργικές ή κτηνοτροφικές ασχολίες. Δεν νομίζω ότι πρόβλημα για το κράτος είναι οι ‘πρωινοί’ ΔΥ που δουλεύουν νόμιμα αλλού το απόγευμα. Το πρόβλημα είναι αυτοί που παίρνουν μισθό ΔΥ και δεν τους βρίσκεις τις εργάσιμες ώρες στην υπηρεσία τους διότι αυτοαπασχολούνται αλλού, με ‘μαύρο’ εισόδημα, ή χρησιμοποιούν την δημόσια θέση ως ‘κράχτη’ για ιδιωτική πελατεία. Είναι τόσο δύσκολο για το κράτος να ξεχωρίσει τους μεν από τους δε;

3 σχόλια:

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Φυσικά το κράτος τους ξεχωρίζει!
Και -ως συνήθως- τους ανταμείβει!

Δυστυχώς, όλοι αυτοί έχουν τους προστάτες τους...
Αντίθετα, κάθε τίμιος και συνεπής υπάλληλος και λειτουργός, συχνά αντιμετωπίζει προβλήματα, γιατί "χαλάει την πιάτσα"...
Βλέπετε, οι απατεώνες συνασπίζονται εκ των προτέρων και έτσι, πάντα προηγούνται του νόμου...
Τα τελευταία 20-25 χρόνια μάλιστα, αποδεικνύεται (τα παραδείγματα είναι άφθονα στις διάφορες υπηρεσίες), ότι ο νόμος ισχύει μόνον για ορισμένους και οι κατά τόπους "δικτατορίσκοι" τον γράφουν στα "παλαιότερα εκ των υποδημάτων" τους...
Ντροπή δεν υπάρχει για τους περισσότερους και όποιος είναι συνεπής θεωρείται στην καλύτερη περίπτωση αφελής.
Θέλει τεράστια προσπάθεια για να ανατραπεί το κλίμα και ο λαός το έχει δυστυχώς συνηθίσει και πράττει αναλόγως...
Σαν κλασικό παράδειγμα καθημερινής παρανομίας θα αναφέρω την ευκολία πλαστογραφίας υπογραφών: Άσε, θα υπογράψω εγώ για σένα κλπ...

evangelos naxios είπε...

Ωραία ανάρτηση!

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας,νομίζω ότι λόγω της απώλειας εισοδήματος εάν σε μία οικογένεια δεν υπάρχει ανάπτυξη είναι καταδικασμένη,επίσης ένα κράτος.

Η ανάπτυξη εκτιμώ και βλέπω ότι θα έρθει από την γη μας ,γεωργία ,κτηνοτροφία....
από εκεί που οι άνθρωποι νόμιζαν ότι οι επιδοτήσεις είναι για να τις τρώνε οι γεωργοί ,οι κτηνοτρόφοι...

Οι ΔΥ τόσα χρόνια,πίστευαν ότι η δουλειά είναι δουλεία και η τεμπελιά μαγεία.Μήπως οι τροικανοί μας κάνουν καλό???

Α. Παπαγιάννης είπε...

Οι κρίσεις (= ζόρια) πάντοτε αποτελούν ευκαιρίες για να γίνονται "κρίσεις" (= διακρίσεις μεταξύ ωφελίμων και αχρήστων, καλών και κακών επιλογών κτλ). Το ζητούμενο είναι πώς να αξιοποιούνται οι ευκαιρίες αφενός ως μαθήματα και αφετέρου ως αφορμές για διόρθωση και βελτίωση. Αυτό το τελευταίο δεν το βλέπουμε ακόμη.