Αφήνοντας κατά μέρος τις ελληνικές κοινοβουλευτικές φαρσοκωμωδίες ας ρίξουμε ένα βλέμμα στο Γερμανικό κοινοβούλιο, το οποίο σήμερα αναγνώρισε επίσημα τη «γενοκτονία των Αρμενίων και άλλων Χριστιανικών μειονοτήτων τα έτη 1915-1916» από τους Τούρκους. Η ψηφοφορία έγινε με ανάταση της χειρός, και το αποτέλεσμα ήταν σχεδόν ομόφωνο υπέρ του ψηφίσματος, με μόνο μία αποχή και μία αρνητική ψήφο. Όπως αναμενόταν, αυτό ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από το ‘σουλτανάτο’ του Ερντογάν, που ανακάλεσε τον Τούρκο πρεσβευτή για διαβουλεύσεις, ενώ οι υπουργοί του δήλωναν ότι η ψηφοφορία αυτή είναι άκυρη και χωρίς περιεχόμενο, διότι -- λένε -- τέτοια θέματα δεν αποφασίζονται από πολιτικούς αλλά από ιστορικούς (αλήθεια; ποιας εθνικότητος;).
Ανοίγοντας τη συζήτηση ο πρόεδρος της Γερμανικής βουλής Norbert Lammert αναγνώρισε ότι η αναμόχλευση ιστορικών γεγονότων μπορεί να είναι επώδυνη, αλλά πρόσθεσε: «Όμως έχουμε δει ότι μια έντιμη και αυτοκριτική αξιολόγηση του παρελθόντος δεν θέτει σε κίνδυνο τις σχέσεις με άλλες χώρες, αλλά αποτελεί προϋπόθεση για κατανόηση, συμφιλίωση και συνεργασία». Κι ακόμη είπε ότι η σημερινή κυβέρνηση της Τουρκίας δεν είναι υπεύθυνη για ό,τι συνέβη πριν 100 χρόνια, «αλλά έχει μέρος της ευθύνης για ό,τι θα συμβεί στο μέλλον». Σοφές κουβέντες, από ψύχραιμους ανθρώπους. Καλό είναι να παίρνουμε κανένα σοβαρό παράδειγμα από άλλους και να βλέπουμε λίγο έξω από τις ιδεολογικές μας παρωπίδες.
Ανοίγοντας τη συζήτηση ο πρόεδρος της Γερμανικής βουλής Norbert Lammert αναγνώρισε ότι η αναμόχλευση ιστορικών γεγονότων μπορεί να είναι επώδυνη, αλλά πρόσθεσε: «Όμως έχουμε δει ότι μια έντιμη και αυτοκριτική αξιολόγηση του παρελθόντος δεν θέτει σε κίνδυνο τις σχέσεις με άλλες χώρες, αλλά αποτελεί προϋπόθεση για κατανόηση, συμφιλίωση και συνεργασία». Κι ακόμη είπε ότι η σημερινή κυβέρνηση της Τουρκίας δεν είναι υπεύθυνη για ό,τι συνέβη πριν 100 χρόνια, «αλλά έχει μέρος της ευθύνης για ό,τι θα συμβεί στο μέλλον». Σοφές κουβέντες, από ψύχραιμους ανθρώπους. Καλό είναι να παίρνουμε κανένα σοβαρό παράδειγμα από άλλους και να βλέπουμε λίγο έξω από τις ιδεολογικές μας παρωπίδες.
1 σχόλιο:
Είναι γνωστό ότι στην πολιτική διπλωματία δεν υπάρχουν φιλίες παρά μόνο συμφέροντα τα οποία είτε συμπίπτουν είτε όχι. Είναι ακόμη εμφανές ότι η στάση των δυτικών έναντι της Τουρκίας, τελευταία έχει αλλάξει λόγω δικών τους συμφερόντων. Πάντως αυτό που έγινε, για όποιο λόγο κι αν έγινε καλώς έγινε και είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί θετικά. Η γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της Μικρασίας (Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων), εντάσεται σε ενιαίο πλαίσιο των Οθωμανών ήδη από πριν από το Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 και ολοκληρώνεται το 1923 στη Συνθήκη της Λωζάνης, οπότε και μας αφορά άμεσα.
Δημοσίευση σχολίου