Ένα Σύνταγμα από λάστιχο

Έχουμε ένα Σύνταγμα που το φτιάχνουμε κατά τα μέτρα μας. Το αναθεωρούμε όποτε μας δόξει, όπως λένε οι Κύπριοι. Το ξεχειλώνουμε ερμηνευτικά όσο και προς όποια πλευρά θέλουμε. Το θυμόμαστε και το επικαλούμαστε όταν μας βολεύει, το αγνοούμε σιωπηρά ή και επιδεικτικά το καταπατούμε όταν δεν καλύπτει το εφήμερο μικροσυμφέρον μας (αχ αυτός ο νομοθέτης, όλο απρονοησίες ήταν!). Όλοι οι εθνοπατέρες (και μητέρες) αυτό σηκώνουν σαν σημαία, κι όταν χρειάζεται μ’ αυτό τυλίγουν την ποικιλόχρωμη πολιτική γύμνια τους. Τελικά, μήπως και το Σύνταγμα εκφράζει απλώς το πνεύμα του λαού τον οποίο--υποτίθεται--προσπαθεί να βάλει σε κάποια τάξη; Άλλωστε, κι αυτοί που το συνέταξαν Έλληνες δεν ήταν;