Ματαιότητα

Μνήμη του αγ. Σιλουανού του Αθωνίτου σήμερα, και συμβαίνει να διαβάζω ένα κείμενο του βιογράφου του, Γέροντος Σωφρονίου, που τον έκανε γνωστό και αγαπητό στον Ορθόδοξο κόσμο. Γράφει λοιπόν ο Γέρων Σωφρόνιος: 

     «Η ουσία της απογνώσεως είναι η απιστία στην Ανάσταση… Απορρίπτοντας την πίστη στην Ανάσταση, ο άνθρωπος καταδικάζει τον εαυτό του στον θάνατο. Και η αυτοκαταδίκη αυτή είναι η πραγματική φύση της απογνώσεως. Δεν είναι καθόλου εκπληκτικό ότι ολόκληρος ο κόσμος τώρα βυθίζεται διαρκώς βαθύτερα στην απόγνωση.

     Στην απόγνωσή τους οι άνθρωποι αναζητούν απολαύσεις οποιασδήποτε αξίας, μέχρι και αδελφοκτόνους πολέμους. Έτσι η ανθρωπότητα βαδίζει προς την αυτοκαταστροφή. Η διαφύλαξη των εντολών του Χριστού οδηγεί στην αποκατάσταση του πρωτόκτιστου κάλλους του ανθρώπου. Όταν αυτό αποκατασταθεί, μεταμορφώνει και όλο τον υπόλοιπο κόσμο, όλη την κτίση που υποτάχθηκε στη ματαιότητα». [Το μυστήριο της Χριστιανικής ζωής, σελ. 264-265].

     Είναι εντυπωσιακή στην απλότητά της η ανάλυση αυτή, και συγχρόνως ερμηνεύει θεολογικά όλα τα παθήματα του κόσμου, σε συμφωνία με τη διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου: «Ἡ γὰρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ ἀπεκδέχεται. Τῇ γὰρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη, οὐχ ἑκοῦσα, ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα, ἐπ᾿ ἐλπίδι ὅτι καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις ἐλευθερωθήσεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ» [Ρωμ. η΄ 19-21]. Το λάθος ημών των ανθρώπων είναι ότι πιστεύουμε ότι μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα αυτά (όπως π.χ. την κλιματική αλλαγή) μόνο με τις δικές μας δυνάμεις και προσπάθειες. Έτσι, κάθε τόσο επινοούμε ‘συνταγές’ και ‘προγράμματα’ που, όσο καλά σχεδιασμένα κι αν είναι, ακόμη κι αν γίνουν αποδεκτά από όλους τους εμπλεκομένους, είναι καταδικασμένα να αποτύχουν, εφόσον συνεχίζουμε να ζούμε χωρίς το απαραίτητο συστατικό της πίστης στον Θεό και την Ανάσταση.