Απομεινάρια μιας μέρας

Δανείζομαι τον τίτλο από το ομώνυμο βιβλίο του Kazuo Ishiguro (δεν το έχω διαβάσει, αλλά ο τίτλος με βολεύει…, εξομολογημένη αμαρτία). Όλα άρχισαν με το ‘γρήγορο’ σταυρόλεξο  αρ. 14.424 της εφημερίδας Guardian (απαραίτητη καθημερινή διανοητική άσκηση). Όσοι ξέρουν από αυτά, θα ψάχνουν κιόλας να βρουν την ημερομηνία, αλλά για να μη σας παιδεύω ήταν προχθές, πρωτομηνιά του Αυγούστου. Τελείωσα το γύμνασμα με τα σωστά και τα λάθη του (μόνο 1-2 φορές το έχω λύσει ολόκληρο χωρίς βοήθεια). Κι έπειτα φυλλομέτρησα την εφημερίδα για να δω τι άλλο άφηνε πίσω της η μέρα που τελείωνε. Αν ο ιστορικός του μέλλοντος κάποια στιγμή είχε την περιέργεια να ψάξει, τι θα έβρισκε τη μέρα αυτή;
     Να λοιπόν τι ανακάλυψα (η σειρά των θεμάτων είναι τυχαία), μαζί με κάποιες σκέψεις:

• Μεγάλη πυρκαγιά στην Εύβοια καταστρέφει τεράστια δασική έκταση, απειλεί οικισμούς, ξενοδοχεία και μοναστήρια, και ευτυχώς δεν αποτελεί πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης (πάλι καλά…, να σας πω το φοβόμουν περισσότερο από τη φωτιά).
• Τουρκία και Ευρωπαϊκή Ένωση βλέπουν τη συμφωνία για τους πρόσφυγες να πνίγεται σχεδόν εν τη γενέσει της, μια και η πρώτη χρησιμοποιεί το πρόσφατο αποτυχημένο πραξικόπημα για να πιέσει την δεύτερη για τη χορήγηση βίζας σε Τούρκους υπηκόους. Γνωστό παιχνίδι ο εκβιασμός, ακόμη και θεσμοθετημένο σε διάφορα επίπεδα, αλλά μην το δοκιμάζετε, δεν παίρνω ευθύνη για τα αποτελέσματα.
• Η J.K.Rowling (δημιουργός του Χάρι Πότερ) παραβρέθηκε στην πρεμιέρα του θεατρικού έργου που έγραψε για τον μάγο ήρωά της. Ήδη το αντίστοιχο βιβλίο τυπώνεται και πωλείται σε εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα τη μέρα, και τα σχόλια των αναγνωστών επικεντρώνονται στα κέρδη που θα έχει η Rowling από την πιο πρόσφατη μυθοπλασία της. Ποτέ τα παραμύθια δεν έπαψαν να πουλάνε, με την ανάλογη διαφήμιση.
• Η Αμερική ζει τον ‘τεταρταίο’ (κάθε 4 χρόνια) προεκλογικό πυρετό της, και μαζί μ’ αυτήν ‘ψήνεται’ και ολόκληρος ο πλανήτης καθώς  περιμένει να δει αν θα εκλεγεί η πρώτη γυναίκα πρόεδρος ή ένας φαντασμένος δισεκατομμυριούχος που φιλοδοξεί να προσθέσει κι ένα πλανητικής εμβέλειας δημόσιο αξίωμα στη συλλογή των ‘τροπαίων’ του – με τι κόστος για όλο τον κόσμο;
• Δυο Γερμανοί κατάφεραν να σκαρφαλώσουν νύχτα στο Κολοσσαίο της Ρώμης και να φωτογραφίσουν από ψηλά την πόλη, γεννώντας ερωτηματικά αφενός για την ασφάλεια και αφετέρου για τη βεβήλωση των μνημείων (προσωπικά θα τους έλεγα «μπράβο» για το κατόρθωμα αλλά να μη το ξανακάνουν και θα τους έπαιρνα το φωτογραφικό υλικό).
• Προωθείται το Διαδίκτυο και το Facebook στην Αφρική, και μάλιστα δωρεάν. Φιλανθρωπία; Όχι βέβαια! Ο λογαριασμός θα έρθει αργότερα. Όπως ξέρουμε όλοι, και η κινητή τηλεφωνία τζάμπα είναι, μέχρι να αρχίσουν οι ‘προσφορές’, οι αναβαθμίσεις, τα εξαρτήματα και τα ‘πακέτα’. Και οι διαφημίσεις της  προσκολλήσεως. Τίποτε δεν δίνεται τζάμπα στον κόσμο.
• Προαναγγέλλεται η λήξη της τηλεοπτικής σειράς ‘Game of Thrones’ (μετά από 1-2 σαιζόν), και αρχίζουν οι εικασίες και τα μαντέματα για το ποιο θα είναι το τέλος. Δεν το έχω δει ποτέ μου, αλλά απ’ όσα έχω διαβάσει πρόκειται για μια άλλη εκδοχή των ‘άρτων και θεαμάτων’ της αρχαίας Ρώμης, με πολύ αίμα, βία και κάθε είδους σκευωρία (χωρίς άρτο, βέβαια).
• Το ίδιο ισχύει και για το Pokemon Go, το τελευταίο παιχνίδι ‘επαυξημένης πραγματικότητας’ (δεν μας έφτανε, βλέπετε, η απλώς εικονική…), που διεκδικεί σημαντικό μερίδιο της εγκεφαλικής λειτουργίας των πολυάριθμων χρηστών του, που επιδίδονται σε κυνήγι φανταστικών όντων οπουδήποτε στο περιβάλλον τους, σε σημείο που να φτάνουν σε ατυχήματα από απροσεξία και άλλα τέτοια.
• Λίγες μέρες πριν από την έναρξη μιας ακόμη Ολυμπιάδας στο Ρίο, όλοι συζητούν τα πραγματικά και τα πιθανά προβλήματα της διοργάνωσης, από το ντοπάρισμα με σαφώς πολιτική απόχρωση («Οι μολυσμένοι Ρώσοι  κι εμείς οι άλλοι οι καθαροί») μέχρι την καταλληλότητα του πόσιμου νερού και των αθλητικών και άλλων εγκαταστάσεων στο Ρίο. Όσο μεγαλύτερη μια διοργάνωση, τόσο μεγαλύτερα και τα προβλήματα, τα σκάνδαλα και οι σχετικές οικονομικές συναλλαγές (πάνω και κάτω από το τραπέζι). Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του σήμερα έχουν τόση σχέση με τη ρομαντική ιδέα του βαρώνου de Coubertin όσο και η σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ένωση με το μεταπολεμικό όραμα του Robert Schuman.  Μήπως είναι καιρός να αναθεωρηθεί το όλο εγχείρημα;

     Είπαμε: απομεινάρια (ή επιλογές) μιας μόνο ημέρας. Σίγουρα δεν πλήττει κανείς στον πλανήτη μας, αλλά μπορεί να πλήττεται από πολλές μεριές. Αφορμές για σκέψη (και περίσκεψη) δεν λείπουν ποτέ. Κάποια από τα θέματα αυτά μας έχουν απασχολήσει στο παρελθόν, κάποια άλλα θα πρέπει να τα ξαναδούμε. Πάντα και παντού διαβλέπει κανείς εγωισμό, φιλοδοξία, απληστία, υποκρισία, αρχομανία: αρχαία κίνητρα της ανθρώπινης συμπεριφοράς, υπεύθυνα για όλα τα δεινά που συσσωρεύει η ανθρωπότητα στο παθητικό της. Και συνεχίζει ακάθεκτη.