Η Fiona Godlee, διευθύντρια σύνταξης του British Medical Journal, τιτλοφορεί το κύριο άρθρο της στο τεύχος αυτής της εβδομάδας: ‘Το κόστος είναι ηθικό ζήτημα’. Όπως γράφει στην πρώτη της φράση, η στενότητα των χρημάτων είναι τέτοια ώστε όλοι όσοι ασχολούμαστε με τη φροντίδα υγείας θα πρέπει να έχουμε ως κορυφαία προτεραιότητα όλα όσα ξοδεύουμε να αποδίδουν σε όσο το δυνατόν περισσότερο σε αξία (value for money), με άλλα λόγια τα χρήματα που δαπανούμε για την υγεία να πιάνουν τόπο. Μια βασική αρχή, που το αγγλικό σύστημα υγείας διδάσκει και καλλιεργεί με πολλούς τρόπους και σε όλα τα επίπεδα, από τους φοιτητές μέχρι τους ακαδημαϊκούς.
Ανεξάρτητα από πολιτικούς και χρηματικούς λόγους, πιστεύω ότι η καλή ιατρική είναι ‘οικονομική’ ιατρική. Είναι πολύ εύκολο να σπαταλάς χρήματα νομίζοντας (δονκιχωτικά) ότι με τον τρόπο αυτό θα βελτιώσεις ένα κακό σύστημα. Η καλή ιατρική πράξη χρειάζεται κατά πρώτον στέρεη επιστημονική γνώση, επένδυση χρόνου στον άρρωστο, καλή επικοινωνία και προσεκτική επιλογή των λύσεων εκείνων που θα οδηγήσουν στη σωστή διάγνωση και θεραπεία με τον συντομότερο, πιο σίγουρο και λιγότερο δαπανηρό τρόπο. Αν δεν τηρούνται οι προϋποθέσεις αυτές, η σπατάλη χωρίς αποτέλεσμα είναι δεδομένη.
2 σχόλια:
Αυτό το δίδασκαν και στην Ιταλία και φαντάζομαι σε κάθε σοβαρή χώρα. Δυστυχώς, στη δική μας οι διδάσκοντες ασχολούνται περισσότερο με την τσέπη τους παρά με τη διδαχή.
Δεν θα ξεχάσω τα από καθέδρας λόγια του Ιταλού καθηγητή μου "η πατρίδα μας δεν μπορεί να πληρώνει άσκοπα".
Πολλά πράγματα πρέπει ν' αλλάξουν στη δική μας πατρίδα και πρώτα απ' όλα η κακή νοοτροπία του "εγώ ενδιαφέρομαι για τον άρρωστο και όχι για το κόστος", σκέψη που όταν δεν είναι υποκριτική, είναι απλά ανόητη!
Άλλωστε, όταν "πέφτουμε έξω" οικονομικά, "έξω πέφτει" και η υγεία του λαού μας...
Υπερβολές στη συνταγογράφηση, πανάκριβα (και μάλιστα υπερτιμημένα) υλικά, κατασπατάληση υλικών με ευκολία είναι από τους κύριους λόγους που χρεοκόπησαν το υγειονομικό μας σύστημα. Θα έπρεπε να το καταλαβαίνουμε αυτό.
Το 2009 στη Λάρισα, στα πλαίσια χειρουργικού συνεδρίου, συνάντησα έναν Γάλλο χειρουργό, οποίος σχολίασε δηκτικά την (ωραιότατη κατά τα άλλα) τεχνική της λαπαροσκοπικής σκωληκοειδεκτομής που περιέγραφε πανεπιστημιακός συνάδελφος:
"Αν εγώ έλεγα στην κλινική που εργάζομαι ότι μια σκωληκοειδεκτομή θα κόστιζε 5.000 - 6.000 €, θα με έδιωχναν αμέσως κακήν-κακώς"!
Αλλά εμείς οι Έλληνες είμαστε έξυπνοι και αυτοί "κουτόφραγκοι"...
Ο/Η ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ άφησε ένα νέο σχόλιο:
Αυτό το δίδασκαν και στην Ιταλία και φαντάζομαι σε κάθε σοβαρή χώρα. Δυστυχώς, στη δική μας οι διδάσκοντες ασχολούνται περισσότερο με την τσέπη τους παρά με τη διδαχή.
Δεν θα ξεχάσω τα από καθέδρας λόγια του Ιταλού καθηγητή μου "η πατρίδα μας δεν μπορεί να πληρώνει άσκοπα".
Πολλά πράγματα πρέπει ν' αλλάξουν στη δική μας πατρίδα και πρώτα απ' όλα η κακή νοοτροπία του "εγώ ενδιαφέρομαι για τον άρρωστο και όχι για το κόστος", σκέψη που όταν δεν είναι υποκριτική, είναι απλά ανόητη!
Άλλωστε, όταν "πέφτουμε έξω" οικονομικά, "έξω πέφτει" και η υγεία του λαού μας...
Υπερβολές στη συνταγογράφηση, πανάκριβα (και μάλιστα υπερτιμημένα) υλικά, κατασπατάληση υλικών με ευκολία είναι από τους κύριους λόγους που χρεοκόπησαν το υγειονομικό μας σύστημα. Θα έπρεπε να το καταλαβαίνουμε αυτό.
Το 2009 στη Λάρισα, στα πλαίσια χειρουργικού συνεδρίου, συνάντησα έναν Γάλλο χειρουργό, οποίος σχολίασε δηκτικά την (ωραιότατη κατά τα άλλα) τεχνική της λαπαροσκοπικής σκωληκοειδεκτομής που περιέγραφε πανεπιστημιακός συνάδελφος:
"Αν εγώ έλεγα στην κλινική που εργάζομαι ότι μια σκωληκοειδεκτομή θα κόστιζε 5.000 - 6.000 €, θα με έδιωχναν αμέσως κακήν-κακώς"!
Αλλά εμείς οι Έλληνες είμαστε έξυπνοι και αυτοί "κουτόφραγκοι"...
Δημοσίευση σχολίου