Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010
Λογικές προκλήσεις
Θα μπορούσε κανείς να γράψει πολλά για τους τρόπους με τους οποίους τα ασφαλιστικά ταμεία (νομίζουν ότι) κάνουν οικονομίες στις δαπάνες υγείας. Ας περιοριστούμε σ’ ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, που σίγουρα ‘πετάει το γάντι’ στην κοινή λογική. Αν λοιπόν κάποιος ασφαλισμένος του Δημοσίου (ΟΠΑΔ) νοσηλεύεται σε κλινική, την ημέρα του εξιτηρίου δεν επιτρέπεται να γίνει καμία παρακλινική εξέταση, διότι το ταμείο δεν θα την πληρώσει. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Εισάγεται κάποιος π.χ. με πνευμονία, και μετά τις αντίστοιχες μέρες νοσηλείας έρχεται η ώρα να πάει στο σπίτι του. Πριν υπογράψει το εξιτήριο ο θεράπων ζητάει μια ακτινογραφία και μια γενική αίματος προκειμένου να έχει την εικόνα της εξόδου (ή και να αποφασίσει ενδεχόμενη παράταση της νοσηλείας). Οι εξετάσεις αυτές όμως ΔΕΝ επιτρέπεται να φέρουν την ίδια ημερομηνία με το εξιτήριο. Συνεπώς οι λύσεις είναι δύο, οι εξής τρεις: 1) στις εξετάσεις να αναγραφεί η ημερομηνία της προηγούμενης μέρας (= ιατρικό ατόπημα, περίπου σαν να δίνεις ψεύτικο αποτέλεσμα), 2) οι εξετάσεις να γίνουν την ημέρα εξόδου, αλλά να χρεωθούν στον ασφαλισμένο ως μη καλυπτόμενες από το ταμείο (= τεχνικά σωστό, αλλά ο ασφαλισμένος θα έχει κάθε δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί και ο ταμίας δεν έχει καμιά όρεξη να τσακώνεται), 3) το εξιτήριο να εκδοθεί την επόμενη μέρα, επιβαρύνοντας το ταμείο με μία ακόμη μέρα νοσηλείας χωρίς λόγο. Μπορεί κανείς να μαντέψει ποια είναι η λύση που συνήθως επιλέγεται; Δεν θα ήταν απλούστερο (και πιο οικονομικό) να καλύπτεται η εξέταση χωρίς τη δέσμευση της ημερομηνίας; Ίσως όμως μια τέτοια επιλογή να είναι υπερβολικά απλή για τους γραφειοκράτες της υγείας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Μεταξύ της 3 και της 1 είμαι, αλλά μάλλον επιλέγω την 3 γιατί επιβαρύνει το μη φυσικό πρόσωπο, δηλαδή το ταμείο και πιθανότατα δεν "πιάνεται" το τρικ από κάποιο έλεγχο.
Καλέ μου φίλε όταν ήμουν με τον άνδρα μου στο Βέλγιο έβλεπα την ασφάλιση εκεί και έμενα με ανοιχτό στόμα.Να φανταστείς οτι έκανε μια μικρή εγχείρηση ρουτίνας και είχαν έρθει απο πριν να μας διαβεβαιώσουν οτι θα είχαμε πλήρη κάλυψη και ότι αν είχαμε παραπονο να παίρναμε τηλέφωνο να τους το πούμε.Πρωτόγνωρα πράγματα για μας.Όταν έκανε περιτ.η κόρη μου επειδή την πήγα σε ιδιωτική κλινική εκείνη την ώρα δεν ανεγνώρισαν τίποτα κι εγώ έδωσα τότε σχεδόν 500.000 χιλ. στη Γενικη κλινική τηντωρινή Ευρωμέντικα. Κι εκείνο που με πείραξε ήταν οτι βγήκε ο γιατρός απο το χειρουργείο για να μας ζητήσει 50000 για το φάρμακο λέει που θα έπλεναν τα έντερα, λες και θα τα αρνιώμουν εγώ.Τώρα στον ιδιωτ. τομέα σε βάζουν μόλις μπαίνεις και υπογράφεις ένα χαρτί οτι αναλαμβάνεις κάθε πιθανόν έξοδο και μετά σε βάζουν μέσα.Ξέρετε οτι η μητέρα μου η πρώτη ειδικότητα της ήταν Φυματιολόγος στο ΚΝΘ τότε.Εγώ στη κυριολεξία μεγάλωσα μέσα σ' αυτό το νοσοκομείο.Μετά πήρε την μικροβιολογία και έφυγε σαν διευθ. απο εκεί για το ΙΚΑ .Ο Χρ. Βάμβαλης αν τον ξέρατε ήταν σαν θείος μου για μένα , ήμουν 5 ετών όταν η μητέρα μου ορκίστ. γιατρός και οι συνάδελφοι της μς είχαν σαν παιχνίδι.Ο πατέρας μου ήταν δικηγόρος μα ήταν σε διοικητική θέση απο νωρίος , δεν μπήκε σε δικαστήρια.Σας ζάλισα, συγνώμη!
Τελικά, σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, το πρόσωπο της αναλησίας και της κακώς εννοούμενης γραφειοκρατίας ίδιο είναι. Άπειρα τα παραδείγματα. Όμως, υπάρχει και το ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά αυτό δεν "πουλάει"...
Στο χέρι των Ελληνων είναι να διαλέξουν τι θέλουν και να επιμείνουν μέχρι να το πετύχουν!
Μπορεί κανείς να γράφει ώρες για τα περίεργα του συστήματος υγείας. Από τη στιγμή που δεν εφαρμόζεται (ακόμη) η μόνη δίκαια και σωστή λύση της Ενιαίας Ασφάλισης Υγείας για όλους, με ανάλογο έλεγχο και επίγνωση του κόστους και της ωφέλειας που αυτό μπορεί να αποδώσει, μπορεί κανείς να περιμένει ένα σωρό στρεβλώσεις και παραξενιές. Μέχρι πότε άραγε;
Δημοσίευση σχολίου