Κάθε τόσο τα Μέσα μας δίνουν μικρές αφορμές για χαμόγελα ανάμεσα στις γενναίες δόσεις των καταθλιπτικών που σερβίρουν ως κύριο πιάτο. Μια από τις πιο νόστιμες των τελευταίων ημερών ήταν η φράση που άκουσα σε δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ μετά τα αποτελέσματα των προσφάτων Αυστριακών εκλογών: «Η Ευρώπη εκπνέει ένα στεναγμό ανακούφισης» (ευτυχώς που δεν κέρδισε η ακροδεξιά). Εκείνο το καημένο το ρήμα... Και βέβαια ο στεναγμός ακούγεται κυρίως στην εκπνευστική φάση της αναπνοής (αφού έχει προηγηθεί ανάλογη εισπνοή) και συνοδεύεται στην δραματοποιημένη του μορφή από σκούπισμα του μετώπου και στροφή των οφθαλμών προς τα άνω (όπως μας έχουν διδάξει τόσες ξένες κωμωδίες). Ωστόσο συνήθως χρησιμοποιούμε το ρήμα προκειμένου να αφήσουμε την τελευταία μας πνοή και όχι έναν στεναγμό. Υποπτεύομαι ότι η μετάφραση ήταν εκ του αγγλικού, με τη σχετική μπανανόφλουδα.
3 σχόλια:
Το συμβολικό όταν μετατρέπεται σε φαντασιακό, προσδίδει με τη σειρά του μια σοβαροφάνεια η οποία είναι ικανή να μεταβάλλει προς το ακροατήριο τη βλακεία σε καθεστώς. Τελικά την πληρώνει ακριβά το υποκείμενο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πάλαι ποτέ Ρωμαιοκαθολική Οικουμενική Ορθόδοξη Ευρώπη της πρώτης χιλιετίας. Κατόπιν, άρχισε η "μπανανόφλουδα" που πετάχθηκε λίγους αιώνες πριν να σαπίζει και να γλιστρά επικίνδυνα. Σήμερα, έχει αφήσει τόσο εμφανές ίχνος, το οποίο ακολουθούν έρποντας σε ανατολή και δύση. Πού να τα πεις όμως; Σε κοιτάζουν σαν να είσαι UFO. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βλέπουν. Απλά κοιτούν.
Απόστολε, πού ακριβώς "κολλάει" το σχόλιο με μια ανάρτηση που αναφέρεται απλώς σε ένα γλωσσικό παράδοξο;
Μάλλον το παρατράβηξα από τα μαλλιά! Αν ακούγονταν από την αυστριακή τηλεόραση θα με άφηνε αδιάφορο. Αλλά επειδή θεωρώ ότι στον Ελληνισμό τα πολιτικά ιδεολογήματα τύπου δεξιά - αριστερά - πάνω - κάτω κλπ είναι το λιγότερο αστεία, ουσιαστικά ούτε καν συμβολικά, ανύπαρκτα - και αυτό το βλέπουμε στο σημερινό μπάχαλο - ο εκφωνητής ούτε που θα καταλάβαινε τι έλεγε. Η μπανανόφλουδα με βόλεψε πολύ κι έτσι το κόλλησα κάνοντας μεταφορά δομής στο παρελθόν. Πάντοτε όταν ακούω "Ευρώπη" την ερμηνεύω ως ενωμένη. Όχι τη σημερινή ΕΕ βέβαια. Με αυτή την έννοια έγινε. Διαφορετικά, ναι, είναι εκτός θέματος. Πάντως ένας χαριτωμένος σχολιασμός κάποιου γλωσσικού παράδοξου, κάποιες φορές μπορεί να βγάζει άθελα και λαγό!Στις υπόλοιπες χαιρόμαστε τον πρωτότυπο λόγο. Πολλά είπα πάλι.
Δημοσίευση σχολίου