Πριν δυο μήνες επέστρεψαν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου είχαν μείνει για 288 ημέρες, δυο αστροναύτες, ένας άνδρας και μία γυναίκα. Η πληροφορία που τράβηξε το ενδιαφέρον και τον σχολιασμό διαφόρων ειδικών ήταν ότι η μακρά παραμονή έξω από τις συνθήκες της Γης τους είχε γηράσει κατά 10 περίπου χρόνια. Μετά την επιστροφή τους μπήκαν σε πρόγραμμα αποκατάστασης που απαιτούσε να γυμνάζονται επί δυο ώρες κάθε ημέρα για 45 ημέρες. Αλλά βέβαια η άσκηση αποκαθιστά σε κάποιο βαθμό μόνο την απώλεια μυϊκής και οστικής μάζας που έχει επέλθει λόγω της έλλειψης βαρύτητος. Δεν κάνει τίποτε για τις ορμονικές, νευρολογικές και άλλες ποικίλες μεταβολές που υφίσταται το ανθρώπινο σώμα από τις τεχνητές συνθήκες διαβίωσης, διατροφής και ύπνου και την έκθεση σε ακτινοβολία. Επιπλέον, όπως είπαν και άλλοι αστροναύτες που είχαν ανάλογες εμπειρίες στο παρελθόν, η προσαρμογή στο διάστημα είναι σχετικά πιο εύκολη από την επανένταξη στη ζωή πάνω στη Γη, που απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο και ίσως δεν είναι πλήρης.
Οπωσδήποτε τα διαστημικά ταξίδια και η παραμονή έξω από την ατμόσφαιρα και την έλξη της Γης μας έχουν προσφέρει πλήθος πληροφοριών για τις μεταβολές αυτές και για την όλη φυσιολογία του ανθρωπίνου οργανισμού. Ωστόσο, έχοντας πλέον διαπιστώσει ότι οι συνέπειές τους είναι πολλαπλά βλαπτικές, μήπως είναι καλύτερα να περιορισθούμε στον πλανήτη μας, αντί να ταλαιπωρούμε τα σώματά μας σε ένα περιβάλλον που δεν είναι φτιαγμένο για μας (ή εμείς για εκείνο);
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου