Ανάμεσα στις ειδήσεις που πέρασαν ως διάττοντες αστέρες από τα Μέσα τις μέρες αυτές το μάτι μου πήρε και την πτήση της εταιρείας Blue Origin, ιδιοκτησίας του μεγιστάνα της Amazon Τζεφ Μπέζος, που έκανε ένα ταξίδι διαρκείας ένδεκα λεπτών σε ύψος εκατό χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης και είχε ‘πλήρωμα’ έξι γυναίκες, από αυτές που χαρακτηρίζονται στη lifestyle γλώσσα πλούσιες και διάσημες. Τα εισαγωγικά είναι απαραίτητα στη λέξη πλήρωμα, διότι η πτήση ήταν πλήρως αυτοματοποιημένη και οι έξι κυρίες δεν χρειαζόταν να κάνουν τίποτε άλλο παρά να χαζεύουν το θέαμα και να αναφωνούν ‘Wow!’ με διαστημική προφορά. Τα Μέσα βέβαια διάνθισαν το γεγονός με φράσεις όπως «έγραψαν ιστορία» και άλλα τέτοια κλισέ. Άλλοι σχολιαστές, πιο πεζοί, το περιέγραψαν ως μια εισαγωγή στην μόδα του διαστημικού τουρισμού για αργόσχολους πλούσιους. Οι εξαψήφιες τιμές των εισιτηρίων δεν κοινοποιήθηκαν, αλλά το όλο εγχείρημα είχε κόστος κάπου ένα δισεκατομμύριο δολάρια, τα οποία δεν μπορούσαν να διατεθούν άλλως πως. Άραγε αυτό το κόστος περιλάμβανε και ΦΠΑ; Πάλι καλά που η πτήση δεν είχε την τραγική κατάληξη εκείνων των πέντε βαθυναυτών που πριν δυο χρόνια θέλησαν να δουν από κοντά τον Τιτανικό με ανάλογο χρηματικό τίμημα. Και τα δύο γεγονότα αποτελούν εκδηλώσεις της ίδιας νοοτροπίας.
Δεν με ενδιαφέρει ο διαστημικός τουρισμός, αλλά θα θέσω ένα χρηστικό ερώτημα: Αν γενικευθεί το είδος, θα ισχύουν μειωμένα εισιτήρια για φοιτητές, πολυτέκνους και συνταξιούχους και κάρτες πολλαπλώς διαδρομών; Κάτι τέτοιες λεπτομέρειες θα πρέπει να τις γνωρίζει το κοινό.
