Παλαιστίνη

Στο δραματικό πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του Ιώβ, ο επώνυμος ήρωας, αφού έχει δεχθεί τις απανωτές αναγγελίες των συμφορών που εκμηδένισαν την υλική περιουσία του, ακούει τον τελευταίο αγγελιοφόρο να του λέει: «Ενώ οι γιοί σου και οι θυγατέρες σου έτρωγαν και έπιναν στο σπίτι του μεγάλου αδελφού τους, ξαφνικά δυνατός άνεμος ήρθε από την έρημο και παρέσυρε τις τέσσερεις γωνίες του σπιτιού, και έπεσε το σπίτι πάνω στα παιδιά σου και σκοτώθηκαν» [Ιώβ 1:18-19, δική μου απόδοση].

     Ακριβώς στην τραγική αυτή θέση βρέθηκε προχθές η Άλα αλ-Νατζάρ, Παλαιστίνια παιδίατρος στο νοσοκομείο Νάσερ της πόλης Χαν Γιουνίς. Ενώ εργαζόταν στο νοσοκομείο, της έφεραν εκεί νεκρά τα εννιά από τα δέκα παιδιά της (το μεγαλύτερο 12 ετών), χτυπημένα όχι από «πνεῦμα μέγα ἐκ τῆς ἐρήμου» αλλά από αεροπορικό πλήγμα του Ισραήλ. Ο σύζυγός της (επίσης γιατρός) και το δέκατο παιδί της τραυματίσθηκαν αλλά επέζησαν. Όπως δήλωσε Βρετανός χειρουργός που δουλεύει εθελοντικά στο ίδιο νοσοκομείο, το ζευγάρι των Παλαιστινίων γιατρών δεν είχε καμιά ιδιαίτερη πολιτική ή στρατιωτική διασύνδεση.

     Ακόμη κι αν αγνοούσαμε οποιαδήποτε άλλη πληροφορία από την πυρίκαυστη Γάζα, μια τέτοια είδηση θα έπρεπε να κινητοποιήσει την παγκόσμια κοινότητα να απαιτήσει τουλάχιστον την κατάπαυση του πυρός από τον επιτιθέμενο (η επιχείρηση του Ισραήλ έχει πάψει να έχει αμυντικό χαρακτήρα εδώ και πολύ καιρό). Ας θυμηθούμε – άβολες οι συγκρίσεις: μας θέτουν ενώπιον των ευθυνών μας – ότι πριν μερικές δεκαετίες το ΝΑΤΟ βομβάρδισε τη Σερβία διότι ασκούσε πρακτικές εθνοκάθαρσης στη Βοσνία. Τι διαφορετικό γίνεται εδώ και μήνες στη Γάζα με την ισοπέδωση των υποδομών και τη λιμοκτονία του πληθυσμού;

     Δυστυχώς η μνήμη και η κρίση μας είναι επιλεκτική. Ό,τι δεν ταιριάζει στο γεωστρατηγικό μας μοντέλο χαρακτηρίζεται ως προπαγάνδα και fake news. Ό,τι εξυπηρετεί τη σκοπιμότητά μας, δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Αντί να πάρουμε αντικειμενική στάση κατά της ωμής βίας σε μια διένεξη, επιλέγουμε την ουδετερότητα, δηλαδή την αδράνεια. Αυτή η συμπεριφορά όμως μπορεί να αποβεί εις βάρος μας, αν κάποια στιγμή αλλάξουν οι περιστάσεις. Στις Παροιμίες του Σολομώντος [21:13] διαβάζουμε μεταξύ άλλων: «ὃς φράσσει τὰ ὧτα αὐτοῦ τοῦ μὴ ἐπακοῦσαι ἀσθενοῦς [με την έννοια του αδυνάτου], καὶ αὐτὸς ἐπικαλέσεται, καὶ οὐκ ἔσται ὁ εἰσακούων». Οποιοσδήποτε, πρόσωπο, λαός ή χώρα ολόκληρη, μπορεί να βρεθεί κάποια στιγμή σε κατάσταση ανάγκης. Τι ειρωνεία… ένας Εβραίος το έγραψε αυτό. Δεν νομίζω ότι ήταν αντισημίτης.