Χρυσός Κανόνας

Έχω επανειλημμένα γράψει για το Ολοκαύτωμα, για το Άουσβιτς, για την αναγνώριση και τον σεβασμό των διωγμών και των εξοντώσεων που υπέστησαν οι Εβραίοι σε παλαιότερες εποχές. Όλα αυτά είναι αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα, που κανείς δεν θα ήθελε να επαναληφθούν ποτέ και για κανέναν λαό στον κόσμο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτοί που κάποτε κυνηγήθηκαν και εξοντώθηκαν έχουν το ελεύθερο να κάνουν ό,τι θέλουν σε άλλους λαούς. Δεν αποτελεί αντισημιτισμό ή ρατσισμό το να καταδικάζει κανείς την συστηματική ισοπέδωση της Γάζας από το Ισραήλ και την ανθρωπιστική κρίση που έχει προκληθεί από την εκτόπιση όλων των Παλαιστινίων, την καταστροφή όλων των υποδομών υγείας και τον αποκλεισμό κάθε είδους έξωθεν βοήθειας εδώ και μήνες. Αν η αρχική στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ κατά της Χαμάς είχε τον χαρακτήρα νομίμων αντιποίνων για τη σφαγή 1200 αμάχων Ισραηλινών στις 7 Οκτωβρίου 2023, η συνέχισή της επί ενάμισι χρόνο με την μορφή που έχει πάρει δεν μπορεί να αμνηστευθεί με κανένα πρόσχημα. Τίποτε δεν δικαιολογεί τους σκοτωμούς χιλιάδων αμάχων, έστω κι αν ανάμεσά τους κρύβονται κάποιοι τρομοκράτες (η ‘λογική’ του Ηρώδη: για να εξαφανίσω το βρέφος Ιησού θανατώνω όλα τα βρέφη). Ο Τωβίτ της Παλαιάς Διαθήκης συμβούλευε τον γιό του μεταξύ άλλων: «ὃ μισεῖς, μηδενὶ ποιήσῃς» [Τωβ. 4:15]. Απλή, απλούστατη συμβουλή: αν απεχθάνεσαι κάτι, μην το κάνεις κι εσύ σε άλλους. Πόσα δεινά θα είχαν αποφευχθεί στον κόσμο αν όλοι ακολουθούσαν αυτόν τον χρυσό κανόνα…