Προσδοκία εθνών

Στο μικρό βιβλίο ‘Ένας άνθρωπος μιλάει στον Θεό’ του πρώην αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου (Τρακατέλλη), που επανακυκλοφόρησε η Χριστιανική Φοιτητική Ένωση προ ετών (2012), βρήκα μια προσευχή ιδιαίτερα επίκαιρη (σελ. 46-47, αποσπάσματα):

     «Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς… ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου». Ζητούμε τη βασιλεία Σου. Αρκετά ζήσαμε στην κόλαση.

     Ως πότε, Κύριε, θ’ αφήνεις τον Σατανά να διευθύνει τη συμφωνία της κατάπτωσης και του θανάτου πάνω στη γη;

     Ως πότε οι αναθυμιάσεις της σαπίλας θα πνίγουν την ευωδία των κρίνων;

     Ως πότε πίσω από τα μειδιάματα θα κρύβονται τα πιο ύπουλα σχέδια;

     Ως πότε οι άνθρωποι θα εξακολουθούν ν’ αγαπούν τη νύχτα και να ποθούν το σκοτάδι;

     Φθάνει πια, Μεγάλε Αναμενόμενε, η βασιλεία της ψευτιάς και της αδικίας. Φθάνει η κυριαρχία της διαφθοράς και της πείνας. «Ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου».

     Ελθέτω η βασιλεία της αγάπης Σου. Αυτή να γίνει νόμος μας, για ν’ αντικαταστήσει το νόμο της κακίας που μας κυβερνά…

     Είναι πια καιρός να βασιλεύσεις Εσύ. Στις καρδιές μας. Στα σπίτια. Στις πόλεις μας. Στα επιστημονικά εργαστήρια. Στα εργοστάσια και τα χωράφια…

     Δικός σου είναι ο κόσμος. Πάρε την εξουσία… Η εξουσία Σου δεν θάχει τίποτε που να θυμίζει τη σημασία της λέξης. Η εξουσία Σου δεν θάχει καμιά σχέση μ’ αυτό το γήινο πράγμα…

     Σου παραδίδω την καρδιά μου. Αρκετά την εκμεταλλεύθηκαν τα σύγχρονα είδωλα. Αρκετά την εξουσίασαν οι διάφοροι τύραννοι. Καιρός πια να αναλάβεις Εσύ.

     Η προσδοκία μας δεν έχει άλλα περιθώρια, Θεέ μου. Εσένα περιμένει ο κόσμος.

     Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν».

Καλά Χριστούγεννα!