Άνοιξη

 

O George Orwell είναι βέβαια πασίγνωστος κυρίως από τα μυθιστορήματά του ‘1984’ και ‘Η φάρμα των ζώων’. Ωστόσο, έχει γράψει και πολλά δοκίμια πάνω σε διάφορα θέματα, και ανάμεσά τους ένα με τίτλο ‘Μερικές σκέψεις για τον κοινό φρύνο’ (Some thoughts on the common toad), όπου παίρνει αφορμή από το ξύπνημα του αμφιβίου αυτού από την χειμερινή νάρκη για να περιγράψει τον ερχομό της άνοιξης και τη χαρά που του δημιουργεί η απόλαυση της φύσης. Μια και τα σημάδια της άνοιξης είναι ολοφάνερα γύρω μας, με τα πράσινα λιβάδια, τα ανθισμένα δένδρα και την άνοδο της θερμοκρασίας (τουλάχιστον την ημέρα), σημειώνω εδώ σε δική μου απόδοση κάποιες από τις τελευταίες φράσεις του:

     ‘Νομίζω ότι αν κανείς διατηρήσει την παιδική του αγάπη για δέντρα, ψάρια, πεταλούδες και φρύνους, κάνει λίγο πιο πιθανό ένα ειρηνικό και αξιοπρεπές μέλλον, ενώ αν έχει σαν δόγμα να θαυμάζει μόνο το ατσάλι και το μπετόν, απλώς κάνει λίγο πιο σίγουρο ότι οι άνθρωποι δεν θα έχουν διέξοδο για το πλεόνασμα της ενέργειάς τους παρά μόνο στο μίσος και τη λατρεία κάποιου αρχηγού… Οι ατομικές βόμβες συσσωρεύονται στα εργοστάσια, η αστυνομία περιπολεί μέσα στις πόλεις, τα ψέματα ξεχύνονται από τα μεγάφωνα, αλλά η γη συνεχίζει να γυρίζει γύρω από τον ήλιο, και ούτε οι δικτάτορες ούτε οι γραφειοκράτες, όσο κι αν αποδοκιμάζουν τη διαδικασία αυτή, μπορούν να την εμποδίσουν’.

     Το δοκίμιο δημοσιεύθηκε το 1946. Βλέπετε καμιά ομοιότητα με τις μέρες μας;