Υγεία

 Αποτελεί εμπειρική πραγματικότητα ότι η υγεία είναι σιωπηλή: δεν μας ενοχλεί με οποιοδήποτε τρόπο, κι εμείς απολαμβάνουμε τη σιωπή της, την θεωρούμε δεδομένη και δικαιωματικά αυτονόητη σε βαθμό που δεν την αναγνωρίζουμε, και συχνά την κακομεταχειριζόμαστε με ποικίλους τρόπους. Και μόνο όταν κάποιο σύμπτωμα μας ψιθυρίσει ή μας φωνάξει ότι αυτή φεύγει πλέον, αρχίζουμε να την εκτιμούμε και να την αποζητούμε. Είχα κάνει τις σκέψεις αυτές εδώ και χρόνια, συνήθως με αφορμή κάποια μικρή ή μεγαλύτερη περιπέτεια υγείας, δική μου ή κάποιου συγγενούς, φίλου ή αρρώστου μου. Ξαναδιαβάζοντας το αυτοβιογραφικό πόνημα του Ζήσιμου Λορεντζάτου ‘Ιογενής πνευμονία’ βρήκα μια λογοτεχνική απεικόνιση της ιδέας αυτής, και την αντιγράφω εδώ:

     «Μέσα σε μια αδικαιολόγητη σιγουριά, κυβερνημένοι από το νόμο της αδράνειας, δεν προσέχουμε εκεί που παίζομε στην ακρογιαλιά το πανέμορφο μαρμαρένιο κεφάλι της υγείας – όπως την οραματίστηκε ο Σκόπας – μισοσκεπασμένο από τους άμμους, απαρατήρητο – στη μυθολογία των αρχαίων μια προσωποποίηση χωρίς κανένα ιδιαίτερο μύθο και ανακατωμένη μαζί με όλους τους άλλους στην ακολουθία του Ασκληπιού. Έτσι την μπερδεύομε ολότελα και τη χάνομε ανάμεσα στους άλλους. Πώς να το προσέξεις ένα μαρμαρένιο κεφάλι, πεσμένο χάμω και μισοθαμμένο στους άμμους από τον αγέρα που τους σηκώνει ολοένα στην ατέλειωτη αμμουδιά; Εσύ είσαι δοσμένος ολόψυχα στην ομορφιά που κοιτάζεις, τη φανερή, και θαρρείς αυτονόητη πάντα την κατοχή της. Όταν όμως καταλάβεις την ομορφιά της κεφαλής αυτής και πως τελικά η σημασία της, πραγματικά και μεταφορικά, είναι που κρύβεται και χαρίζει τη ζωή και τη δύναμη σε όλα τα έργα των ανθρώπων, τα μεγάλα και τα μικρά, όσα παρουσιάζουν ζωή και δύναμη σε πράξη και σε σκέψη, ενώ χωρίς αυτήν όλα τα υπόλοιπα έργα τα μισερά φωτίζονται, όσο λίγο φωτίζονται, μοναχά από τη νοσταλγία της… τότε θα την αναζητήσεις παντού την πανέμορφη κεφαλή του Σκόπα, θα την προσέξεις, και θα μάθεις να τη συντηρείς και να μην τη χάνεις ποτέ από τα μάτια σου» [έκδοση ΜΙΕΤ 2018, σελ. 54-55].

     Σημ. Η κεφαλή της Υγείας, έργο του αρχαίου γλύπτη Σκόπα, φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.