Η επιστημονική φαντασία συχνά πραγματεύεται φιλοσοφικά ζητήματα, προβάλλοντάς τα σε άλλους κόσμους και πολιτισμούς. Στο παλιό τηλεοπτικό Star Trek της δεκαετίας του 1960 υπήρχε ένα επεισόδιο με τίτλο ‘A Taste of Armaggedon’ (Γεύση Αρμαγεδώνος). Συνοπτικά, δυο πλανήτες βρίσκονταν σε πόλεμο διαρκείας αιώνων μεταξύ τους με κομπιούτερ. Ο υπολογιστής του ενός ‘έστελνε’ ένα εικονικό πλήγμα στον άλλο. Ο υπολογιστής του άλλου πλανήτη υπολόγιζε πού δέχθηκε το πλήγμα, τι ισχύ είχε και πόσα και ποια θύματα προκάλεσε, και οι αντίστοιχοι άνθρωποι ήταν υποχρεωμένοι να πάνε σε ένα ‘εξαϋλωτήριο’ για να αυτοκαταστραφούν, χωρίς αίματα, πόνους, καταστροφές και άλλα δεινά. Οι κάτοικοι των δυο πλανητών είχαν αποδεχθεί μοιρολατρικά την κατάσταση αυτή, που κρατούσε πεντακόσια χρόνια. Όταν το διαστημόπλοιο Enterprise δέχθηκε τα ‘πυρά’ του ενός πλανήτη και το πλήρωμά του διατάχθηκε να αυτοκαταστραφεί, οι άνδρες του αντέδρασαν με ‘γήινο’ τρόπο, με πάλη σώμα με σώμα με τους ιθύνοντες του πλανήτη, θυμίζοντάς τους την πραγματική αγριότητα του πολέμου που εκείνοι οι ‘πολιτισμένοι’ εξωγήινοι είχαν ξεχάσει. Μπροστά στη φρίκη που ένιωσαν, οι κυβερνήτες των δυο πλανητών πείσθηκαν ότι δεν είχε νόημα να συνεχίζουν την προαιώνια έχθρα τους και προχώρησαν σε ανακωχή και ειρήνευση.
Ιδανικό τέλος βέβαια για σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Δυστυχώς όμως ο δικός μας κόσμος, ενώ έχει ζήσει στο πετσί του την βαρβαρότητα των πολεμικών συγκρούσεων και τα ολέθρια αποτελέσματά τους, συνεχίζει ακάθεκτος να ακολουθεί τον ίδιο δρόμο, επινοώντας νέες και πιο αποτελεσματικές (= θανατηφόρες) μεθόδους για την διεξαγωγή τους. Η ‘εἰρήνη τοῦ σύμπαντος κόσμου’ για την οποία προσεύχεται καθημερινά η Ορθόδοξη Εκκλησία παραμένει μεγάλο ζητούμενο και άπιαστο όνειρο για την μακράν του Θεού ανθρωπότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου