Ξεκαθαρίζοντας παλιά ιατρικά περιοδικά μαζεύω (ίσως ‘θησαυρίζω’ είναι ένα πιο κατάλληλο ρήμα) μικρά αποκόμματα που παρουσιάζουν ιατρικό, ιστορικό ή φιλοσοφικό ενδιαφέρον. Ανάμεσά τους βρίσκω και το ακόλουθο, γραμμένο από την Elaine Ristinen, γιατρό στη Νέα Υόρκη το 1997 [BMJ 1997;315:1222]. Περιληπτικά λέει τα εξής:
Όταν ήμουν φοιτήτρια στο Χάρβαρντ τη δεκαετία του 1950, διάβαζα τακτικά τις σελίδες για γυναίκες στην Boston Globe (γνωστή εφημερίδα της Βοστώνης). Ανάμεσα σε άρθρα για νοικοκυριό, ανατροφή των παιδιών, μαγειρική και άλλες βρήκα τη συμβουλή των ‘15 λεπτών τη μέρα’. Η αρθρογράφος έλεγε να αφιερώνουμε 15 λεπτά τη μέρα σε μια εργασία που απεχθανόμασταν ιδιαίτερα. Όταν τελείωναν τα 15 λεπτά, μπορούσαμε να σταματήσουμε, με τη συνείδησή μας ήσυχη ότι κάναμε το καθήκον μας και ότι μπορούσαμε να κάνουμε άλλα 15 λεπτά την επόμενη μέρα. Αποφάσισα να δοκιμάσω, μια και συχνά δυσκολευόμουν να ξεκινήσω τη μελέτη ή να γράφω κάποια εργασία. Η δοκιμή πέτυχε με την πρώτη, και διαπίστωσα ότι συνήθως μετά τα 15 λεπτά μου ήταν αδύνατο να σταματήσω αυτό που έκανα, με αποτέλεσμα να αφιερώνω ώρες σε κάποια εργασία που προηγουμένως είχα αναβάλει για πολλές μέρες. Συνέχισα την πρακτική αυτή τόσο στην ιατρική μου καριέρα όσο και στην προσωπική μου ζωή, χρησιμοποιώντας συχνά ένα χρονόμετρο που το βάζω στα 15 ή τα 30 λεπτά. Η παλιά εκείνη συμβουλή αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιμη.
Σημείωση: Κάποιοι που ξέρουν τον γράφοντα θα κουνήσουν το κεφάλι και θα σκεφθούν: "Ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου