Κουτσομπόληδες

Ο πολιτικός σχολιασμός είναι ένα γνωστό και μέχρι ένα σημείο χρήσιμο κομμάτι της εργασίας των Μέσων Ενημέρωσης. Χρήσιμο, με την έννοια ότι πολλά από τα γεγονότα που διαδραματίζονται γύρω μας έχουν παράπλευρες συνέπειες και αντικτύπους που δεν είναι εύκολα αντιληπτοί από όλους, και κάποιοι γνώστες των πραγμάτων αναλαμβάνουν να εξηγήσουν για τον υπόλοιπο κόσμο και να προσφέρουν μια υπεύθυνη γνώμη. Αυτό είναι απόλυτα θεμιτό και μπορεί να συμβάλλει στην ενημέρωση.

     Ποια μπορεί να είναι τα μειονεκτήματα και τα όρια του σχολιασμού; Πρώτα απ’ όλα, το ποιον, η εμπειρία και ο προσανατολισμός του σχολιαστή. Κάποτε τον ρόλο αυτό έπαιζαν γενικά παλαιότεροι και ‘ψημένοι’ άνθρωποι, είτε δημοσιογράφοι είτε άλλοι ειδικοί σε κάποιο θέμα. Σήμερα βλέπουμε να τον αναλαμβάνει ο καθένας που έχει πρόσβαση σε κάποιο Μέσο (και το διαδίκτυο είναι ανοικτό σε όλους). Έπειτα, πού σταματάει ο καθαυτό σχολιασμός και αρχίζει η σεναριολογία και η ‘σπέκουλα’ («Τι ενδεχομένως θα συμβεί αν ο Α κάνει την Β κίνηση;»); Και αν δεχθούμε ακόμη και την λογική πιθανολογία ως προέκταση του θεμιτού σχολιασμού, τι μπορεί να πει κανείς για το πολιτικό κουτσομπολιό, που φυτρώνει ευκαίρως-ακαίρως ακόμη και σε Μέσα που θεωρούνται εν πολλοίς σοβαρά; Όταν διαβάζουμε για ‘σφαγές που γίνονται στα παρασκήνια των κομμάτων’ και για ‘όλους εναντίον όλων’ και για το ποιος ετοιμάζεται να αποχωρήσει από το παλιό του κομματικό σπίτι και να αναζητήσει στέγη αλλού, καταλαβαίνουμε ότι η έννοια του σοβαρού σχολιασμού έχει πάει περίπατο και ήδη βαδίζουμε στον χώρο του λεγόμενου ‘κίτρινου Τύπου’. Με αποτέλεσμα (ή μήπως επιδιωκόμενο σκοπό;) τη δημιουργία γεγονότων εκ του μη όντος. Κοινώς, ανάβουμε φωτιές. Για να έχουμε να λέμε και αύριο.   

     Υστερόγραφο: Ξέχασα να το γράψω στις 25 του μηνός, αλλά εκείνη τη μέρα το ιστολόγιο… ενηλικιώθηκε: έκλεισε τα 18 χρόνια. Πότε πέρασαν; Πόσα γεγονότα και καταστάσεις έκλεισαν μέσα τους; Πόσους ανθρώπους πήραν στο πέρασμά τους; Πόσοι άλλοι ήρθαν πίσω τους; Τι μάθαμε και πόσο ωριμάσαμε μέσα από τις εμπειρίες τους, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο; Αν κρίνουμε από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, όχι και πολλά πράγματα: μάλλον επί τα χείρω προκόψαμε. Και ο καιρός συντέμνει.