Ας παραμερίσουμε για λίγο τα εντυπωσιακά αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών μπροστά σε κάτι πιο νοσταλγικό. Όπως έχω ξαναγράψει, κάθε εκλογική διαδικασία μου δίνει την ευκαιρία να επισκεφθώ το παλιό μου σχολείο και να θυμηθώ τον τόπο και τους ανθρώπους του, δασκάλους, συμμαθητές και λοιπό προσωπικό. Αυτό έγινε και χθες. Περιδιαβάζοντας την αυλή στέκομαι στο μεγάλο υπόστεγο, διακοσμημένο με καλαίσθητα γκράφιτι, που έχουν και διδακτικό περιεχόμενο. Όπως τα παρακάτω:
Βλέπω και κάποιους άλλους να περιεργάζονται το μεγάλο συγκρότημα. "Κι εσείς εδώ πήγατε σχολείο;" ρωτώ μερικούς. Καταφατική η απάντηση, με το ίδιο ίχνος υφέρπουσας νοσταλγίας. Ανταλλάσσουμε κάποιες αναμνήσεις: άλλες χρονιές, άλλοι δάσκαλοι, ίδιο το πνεύμα. Και τι δεν θα δίναμε για να ξαναγινόμασταν πάλι εκείνα τα παιδιά του '60. Αποχαιρετούμε τον τόπο και τους ανθρώπους του: ραντεβού πάλι στις προσεχείς δεύτερες εκλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου