Εξαγγελίες προθέσεων

Δεν ξέρω αν τα αποτελέσματα των τελευταίων Αμερικανικών εκλογών θα ήταν διαφορετικά αν ο εκλεγμένος πρόεδρος Τραμπ είχε δηλώσει νωρίτερα όσα λέει τις τελευταίες ημέρες: μεταξύ άλλων, ότι θέλει να επεκτείνει με κάθε μέσο την επικυριαρχία του στη Γροιλανδία και τον Παναμά, ότι θα ήταν καλύτερα για τον Καναδά αν αποτελούσε μια ακόμη πολιτεία των ΗΠΑ και ότι θα μετονομάσει τον Κόλπο του Μεξικού. Από την άλλη, ο δισεκατομμυριούχος συνεταίρος του παρεμβαίνει ανενδοίαστα στα εσωτερικά, ακόμη και στις εκλογικές διαδικασίες, μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών (Βρετανίας, Γερμανίας κ.α.), κάτι που μέχρι πρό τινος θεωρούσαμε ότι έκανε μόνο η άλλη πλευρά. Αν κανείς τολμήσει να τους υποδείξει ότι όλα αυτά αντίκεινται στο διεθνές δίκαιο, πιθανώς θα του απαντήσουν: «Τόσο το χειρότερο για το δίκαιο». Ή, όπως λέει το σύγχρονο κυνικό απόφθεγμα, «The boss is always right» (το αφεντικό έχει πάντα δίκαιο). Και θα σπεύσουν να παραγγείλουν νέα νομικά συγγράμματα που να κατοχυρώνουν τις θέσεις τους. Τα έχει προδιαγράψει ο Orwell αυτά, και τα εφαρμόζουν όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, ακόμη και τα δημοκρατικώς εκλεγμένα.

     Οι αρχαίοι έλεγαν ότι ‘μεταξὺ κύλικος καὶ χειλέων πολλὰ πέλει’, δηλ. πολλά μπορεί να συμβούν όσο να φέρεις το ποτήρι στα χείλη σου (ή μέχρι να ορκιστείς στο προεδρικό αξίωμα…). Εμείς ας κλείσουμε με τον παραβολικό λόγο του Κυρίου: «ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ», και τότε τι θα απογίνουν οι μεγαλόστομες εξαγγελίες σου; Δεν το ευχόμαστε βέβαια, αλλά καλά θα ήταν να το θυμόμαστε, όσοι τουλάχιστον μάθαμε να λειτουργούμε με τον κοινό νου. Τραγική απόδειξη, οι καταστροφικές πυρκαγιές που κατακαίνε αυτές τις μέρες τα περίχωρα του Λος Άντζελες, την 'καρδιά' του αμερικανικού ονείρου. Δεν τις βλέπουν οι μεγαλόστομοι εξάγγελοι;