Χωρίς

Λοιπόν, μπορώ να ζήσω χωρίς:

• δημοσκοπήσεις
• exit polls
• οφιοειδείς ολονύκτιες αναλύσεις και δευτερότριτες αναγνώσεις εκλογικών αποτελεσμάτων
• πανειδήμονες δημοσιογράφους
• φωτογραφίες των πολιτικών που ψηφίζουν ή που γλείφουν τον φάκελλο πριν τον κολλήσουν με το αυτοκόλλητο
• δηλώσεις για τη νίκη της τοπικής αυτοδιοίκησης, τη συσπείρωση της κεντροαριστεράς, το μήνυμα της κάλπης, το φίδι και το αυγό του, την Ελιά, τον χαλβά και τον ταραμά.

     Επί της ουσίας μπορεί να γίνει κάτι; Ή μήπως όποιος δεν θέλει/μπορεί να ζυμώσει στήνει και μια ακόμη κάλπη;