Αστυάναξ

Δεν θυμόμουν το βιογραφικό του, κι έτσι τον αναζήτησα στην διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια. Έτσι λεγόταν το μικρό πριγκιπόπουλο της Τροίας, ο γιός του Έκτορα και της Ανδρομάχης, που σκοτώθηκε κατά την άλωση, πιθανώς από τον Νεοπτόλεμο που εκδικήθηκε έτσι τον θάνατο του Αχιλλέα...
     Γιατί τον θυμήθηκα τώρα; Κοιτάζοντας σήμερα έναν φάκελλο ασθενούς είδα το πατρώνυμο: Αστυάναξ. Σπάνιο όνομα, ενδιαφέρον, ελληνικώτατο, καλόηχο, δε λέω. Αλλά ερωτώ, ο αφελής: Ποιος νονός το διάλεξε; Πώς το κουβαλούσε μια ζωή ο... φορέας του; Και βάζω κι ένα μικρό στοίχημα, ότι σπάνια θα το έκλιναν αυτοί που το χρησιμοποιούσαν (ξέρετε: ‘ο Τάδε του Αστυάναξ’, ‘να το πούμε στον Αστυάναξ’ κ.τ.λ.).
     Πάντως τον στιχούργησε ο Σεφέρης, τον μελοποίησε ο Θεοδωράκης, τον τραγούδησε η Μαργαρίτα Ζορμπαλά... τί άλλο ήθελε ο μικρός πρίγκιπας;